-
2.
stać się oznaką czegoś -
ATEMATYCZNY
-
synonimy: zasygnalizować
-
- dzwonek obwieścił; bicie dzwonów obwieściło
- obwieścić koniec czegoś, przerwę, czyjeś przybycie
-
Wszyscy gęsiego opuścili zakrystię. Dzwonek obwieścił rozpoczęcie mszy.
źródło: NKJP: Aleksandra Stępień: Mesjasz, Esensja, nr 7. 2007
Niecierpliwie czekaliśmy końca strzelaniny, jakby to były ćwiczenia, w których gwizdek lub trąbka obwieści przerwę.
źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
Trzeba więc było wypłoszyć następnego i zabawa trwała dalej, póki brzuchy końskie nie spłynęły pianą, od kurzu czerwoną, póki schrypnięci jeźdźcy nie ucichli i wołanie trąbki nie obwieściło kresu gonitwom.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
Rozpaczliwy krzyk zabijanej świni obwieścił, że do ślubu i wesela zostało niewiele czasu.
źródło: NKJP: Andrzej Mularczyk: Sami swoi, 1967
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. obwieszczę
obwieścimy
2 os. obwieścisz
obwieścicie
3 os. obwieści
obwieszczą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. obwieściłem
+(e)m obwieścił
obwieściłam
+(e)m obwieściła
obwieściłom
+(e)m obwieściło
obwieściliśmy
+(e)śmy obwieścili
obwieściłyśmy
+(e)śmy obwieściły
2 os. obwieściłeś
+(e)ś obwieścił
obwieściłaś
+(e)ś obwieściła
obwieściłoś
+(e)ś obwieściło
obwieściliście
+(e)ście obwieścili
obwieściłyście
+(e)ście obwieściły
3 os. obwieścił
obwieściła
obwieściło
obwieścili
obwieściły
bezosobnik: obwieszczono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. obwieśćmy
2 os. obwieść
obwieśćcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. obwieściłbym
bym obwieścił
obwieściłabym
bym obwieściła
obwieściłobym
bym obwieściło
obwieścilibyśmy
byśmy obwieścili
obwieściłybyśmy
byśmy obwieściły
2 os. obwieściłbyś
byś obwieścił
obwieściłabyś
byś obwieściła
obwieściłobyś
byś obwieściło
obwieścilibyście
byście obwieścili
obwieściłybyście
byście obwieściły
3 os. obwieściłby
by obwieścił
obwieściłaby
by obwieściła
obwieściłoby
by obwieściło
obwieściliby
by obwieścili
obwieściłyby
by obwieściły
bezosobnik: obwieszczono by
bezokolicznik: obwieścić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: obwieściwszy
gerundium: obwieszczenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. obwieszczenie
obwieszczenia
D. obwieszczenia
obwieszczeń
C. obwieszczeniu
obwieszczeniom
B. obwieszczenie
obwieszczenia
N. obwieszczeniem
obwieszczeniami
Ms. obwieszczeniu
obwieszczeniach
W. obwieszczenie
obwieszczenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: obwieszczony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. obwieszczony
obwieszczony
obwieszczony
obwieszczone
obwieszczona
D. obwieszczonego
obwieszczonego
obwieszczonego
obwieszczonego
obwieszczonej
C. obwieszczonemu
obwieszczonemu
obwieszczonemu
obwieszczonemu
obwieszczonej
B. obwieszczonego
obwieszczonego
obwieszczony
obwieszczone
obwieszczoną
N. obwieszczonym
obwieszczonym
obwieszczonym
obwieszczonym
obwieszczoną
Ms. obwieszczonym
obwieszczonym
obwieszczonym
obwieszczonym
obwieszczonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. obwieszczeni
obwieszczeni
obwieszczone
obwieszczone
D. obwieszczonych
obwieszczonych
obwieszczonych
obwieszczonych
C. obwieszczonym
obwieszczonym
obwieszczonym
obwieszczonym
B. obwieszczonych
obwieszczonych
obwieszczonych
obwieszczone
N. obwieszczonymi
obwieszczonymi
obwieszczonymi
obwieszczonymi
Ms. obwieszczonych
obwieszczonych
obwieszczonych
obwieszczonych
odpowiednik aspektowy: obwieszczać
-
Rznieżywotny + obwieścić + CORznieżywotny + obwieścić + że ZDANIE -