ciałopalny

Wspólny dla wszystkich grup społecznych był ciałopalny obrządek pogrzebowy, odwzorowujący pozycję społeczną zmarłych.

źródło: NKJP: Wiesław Długokęcki: Państwo zakonu krzyżackiego w Prusach. Władza i społeczeństwo, 2008

Dym ogniska ciałopalnego był „drogą” dusz zmarłych udających się w zaświaty. Z trzasków palącego się drewna i lecących iskier odczytywano przyszłość.

źródło: NKJP: Maria Dybowska: Ginący świat Paleoazjatów, Wiedza i Życie, 1998

W Modlniczce najstarsze jest pochodzące sprzed ok. 7 tys. lat cmentarzysko ciałopalne pierwszych rolników (co stanowi wyjątek na wschód od Niemiec, ponieważ zazwyczaj przedstawiciele kultury ceramiki wstęgowej rytej chowali u nas zmarłych w obrządku szkieletowym), ale jeszcze ciekawsze są kolejne osady.

źródło: NKJP: Agnieszka Krzemińska: Archeostrady, Polityka, 2009-08-01

W 1961 r. na terenie Wyczerp Dolnych odkryto cmentarzysko kultury łużyckiej z grobami szkieletowymi i ciałopalnymi z lat 1500-1000 p.n.e., a z nimi osadę z późnego okresu wpływów rzymskich.

źródło: NKJP: Bogdan Snoch: Słownik historyczno-geograficzny ziemi częstochowskiej, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska”, 2006-05-25