charkotliwie

  • pot.  tak, że brzmienie czegoś jest podobne do charkotu
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    dźwięki

    • brzmieć; kaszleć, oddychać, mówić, śmiać się charkotliwie
  • [...] kiedy słyszy swój głos, nieczysty nagle i zachrypnięty, odchrząkuje charkotliwie i, zażenowany tym gardłowym hałasem, okrywa się rumieńcem wstydu.

    źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Mojra, 1996

    Lama dobrze mówił po rosyjsku, aczkolwiek jego ruszczyzna brzmiała charkotliwie, jak u większości Mongołów.

    źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963

    Czasem ktoś zanosił się ochrypłym kaszlem, spluwał charkotliwie czy szeptał coś do siebie.

    źródło: Marcin Mortka: Trylogia nordycka, 2015 (books.google.pl)

    [...] towarzystwo śpiewało czy raczej wyło pod charkotliwie fałszujący akompaniament harmonii [...]

    źródło: Jerzy Waldorff: Moje cienie, 1979 (books.google.pl)

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy charkotliwie
  • Zob. charkać

CHRONOLOGIZACJA:
1807, SL
Data ostatniej modyfikacji: 12.12.2022