-
wyraz nazywający czyjś nagły i niespodziewany ruch
-
Występuje również w formie zwielokrotnionej: hyc, hyc , która informuje o powtarzalności ruchu. Używane także w funkcji predykatywnej, np. Chłopiec hyc do wody , Kot hyc na drzewo .
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
ruch i spoczynek
-
|
Nawet na drzewo kazali jej wleźć. A Gośka hyc! Niczym czarna kocica...
źródło: NKJP: Barbara Kosmowska: Hermańce, 2008
|
|
Mój tylko raczkuje do miejsca, w którym może wstać, podpiera się już jedną ręką hyc i wstaje [...].
źródło: NKJP: Internet
|
|
Gdy tylko zwierzaki uśpiły czujność ludzi, hyc - i już jeden z nich był na zewnątrz domku.
źródło: NKJP: Kazimierz Netka: Między nami kangurami, Gazeta Brodnicka, 1999-12-23
|
|
Rudy Belmondo z ogonem podniesionym do góry i wygiętym w znak zapytania wmaszerował do pokoju. Hyc i już był na tapczanie.
źródło: NKJP: Kinga Dunin: Obciach, 1999
|
|
Któregoś razu pan Antoni był na pokładzie - patrzy, nagle jakiś facio w slipach, cały wysmarowany oliwą, hyc do wody. W ten sposób się wtedy dawało z Polski nogę.
źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995
|
-
-
pol.
dial. hyc
dial. 'wyraz oznaczający nagły skok, ucieczkę lub inny nagły ruch' (Bor), pierwotny wykrzyknik (Sław.).
CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XVII w.,
Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 04.10.2022