-
1.
zespół cech charakterystycznych dla prądu ideowego, literackiego i artystycznego trwającego w pierwszej połowie XIX w., charakteryzującego się swobodą kompozycji i stylu, nastrojowością i uczuciowością, obecnością elementów fantastyki, egzotyki i ludowości oraz idei patriotycznych i historyzmu -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
prądy, kierunki i kategorie artystyczne -
- romantyczność motywu
- klasyczność i romantyczność
-
Poezja romantyczna [...] mieści się w tej wielkiej tradycji, o której na początku mówiłem i którą żyję. I w Anglii, i u nas podział na klasyczność i romantyczność jest zresztą zawsze trochę sztuczny.
źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Przestrzeń dzieł wiecznych: eseje o tradycji kultury śródziemnomorskiej, 1993
W Berlinie urzekły Molińską dwie najbardziej rozromantycznione Niemki, jakie wydała ta epoka. [...] Romantyczność i rewolucja, panteizm, chrystianizm, wyzwolenie kobiety - wszystko chłonęły [...].
źródło: NKJP: Stanisław Wasylewski: Życie polskie w XIX wieku, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
liczba pojedyncza liczba mnoga M. romantyczność
romantyczności
D. romantyczności
romantyczności
C. romantyczności
romantycznościom
B. romantyczność
romantyczności
N. romantycznością
romantycznościami
Ms. romantyczności
romantycznościach
W. romantyczności
romantyczności
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ romantyczność + CZEGO -
Od: romantyczny ( < romantyzm )