romantyczność - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

zespół cech charakterystycznych dla postawy życiowej charakteryzującej się brakiem realizmu życiowego i skłonnością do marzeń oraz egzaltowanych uczuć

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Relacje znaczeniowe

synonimy:

romantyzm

Połączenia

romantyczność uczucia
romantyczność i pasja; delikatność i romantyczność; wrażliwość i romantyczność
silić się na romantyczność

Cytaty

	Sandra i Ben w najpopularniejszym gatunku filmowym gospodyń domowych - komedii romantycznej - robią swoje, czyli są rozważni i romantyczni. Romantyczność, rzecz jasna, bierze górę. źródło: NKJP: CKM, 1999
	Walentynki to komercyjne święto rodem z zachodu. Niektórzy widzą w nim romantyzm, inni sposób na zarobienie pieniędzy. Ubrane w romantyczność i dumnie kroczące z orszakiem czerwonych serduszek rozpoczyna inwazję [...]. źródło: NKJP: Piotr Konieczny, E-Walentynki, czyli sieciowe amory, Dziennik Internautów, 2006-02-08
	Romantyczność jest paradoksalna, niepraktyczna i nierozsądna. Zwykle uważamy, że wszystko powinno być praktyczne, użyteczne, a to zabija romantyzm. źródło: Internet
	[...] gdzie się podziała wrażliwość, która podobno cechuje płeć piękną, gdzie delikatność i romantyczność? źródło: NKJP: Magdalena Opertowska: Damska recenzja, Gazeta Wyborcza - Dodatek, 1999-02-09

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny:

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	romantyczność	romantyczności
D.	romantyczności	romantyczności

C.	romantyczności	romantycznościom
B.	romantyczność	romantyczności
N.	romantycznością	romantycznościami
Ms.	romantyczności	romantycznościach
W.	romantyczności	romantyczności

Inne uwagi

Zwykle lp

Składnia

+

romantyczność

+

KOGO/CZEGO

Pochodzenie

Od: romantyczny ( < romantyk , ewentualnie romantyka )