-
2.
zespół emocji i wrażeń powszechnie odczuwanych w jakimś miejscu lub okolicznościach -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- domowy, filmowy, jazzowy, muzyczny; liryczny, nostalgiczny, romantyczny; cudowny, dobry, fajny, korzystny, miły, pozytywny, przychylny, przyjazny, wspaniały; ciężki, mroczny, niedobry, niekorzystny, nieprzychylny, ponury, zły; bajkowy, baśniowy, magiczny, niesamowity, niezwykły; ciekawy, dziwny, niepowtarzalny, niezapomniany, swoisty, szczególny; dawny, nowy, obecny klimat; swojskie; irlandzkie, krakowskie... klimaty; klimat rodzinny, społeczny; duchowy, emocjonalny, intelektualny, psychologiczny
- klimat domu, szkoły, wnętrza; prac, rozmowy; powieści, utworu; epoki, życia; bezpieczeństwa, miłości, niepokoju, nieufności, poparcia, spokoju, strachu, współpracy, zabawy, zaufania
- klimat !?dla rozwoju czegoś, !?dla współpracy; !?dla inwestycji, !?dla kultury
- klimat w czyichś stosunkach
- klimat i atmosfera, klimat i nastrój
- powrót do jakiegoś klimatu
- klimat panuje
- budować, stworzyć/stwarzać, tworzyć, wytwarzać; psuć, zmienić/zmieniać; oddać, odtworzyć klimat
- narzekać na klimat czegoś; wpisać się w klimat czegoś
- wyrastać, żyć; utrzymany w klimacie
-
Ponury klimat sztuki dziejącej się w środowisku emigrantów, na przedmieściach wielkiego miasta, sprawia, że emocje niszczą bohaterów.
źródło: NKJP: Elżbieta Baniewicz: Anna Dymna - ona to ja, 1997
Z nazwiskiem Zamoyskiego – czy precyzyjniej z okresem, gdy kierował resortem – łączyć należy poprawę klimatu w stosunkach z republikami bałtyckimi [...].
źródło: NKJP: Michowicz Waldemar: Historia dyplomacji polskiej, 1995
Odezwała się tęsknota za domem - za polską jodłą i polskim sianem pod śnieżnobiałym obrusem, za niepowtarzalnym klimatem tych świąt w rodzinnej wsi.
źródło: NKJP: Alfons Filar: Śladami tatrzańskich kurierów, 1995
Młode pokolenie wychowane w innym klimacie duchowym i w różnym kręgu kulturalnym — nie wniesie żadnego myślowego fermentu do ewolucji ustroju komunistycznego.
źródło: NKJP: Juliusz Mieroszewski: Finał klasycznej Europy, 1997
Niełatwo dziś zaistnieć na rynku z nową płytą. Czy stara się Pani sprostać masowym gustom odbiorców, czy też pozostaje wierna swoim klimatom?
źródło: NKJP: Cieszyć się życiem, Dziennik Polski, 2003-08-16
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. klimat
klimaty
D. klimatu
klimatów
C. klimatowi
klimatom
B. klimat
klimaty
N. klimatem
klimatami
Ms. klimacie
klimatach
W. klimacie
klimaty
-
fr. climat
z gr. klíma (dop. klímatos) 'nachylenie, zwł. punktu na Ziemi względem Słońca, strefa Ziemi, pogoda tej strefy, okolicy'
-
Uznawane za niepoprawne: klimat dla czegoś