nabłyszczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

sprawić, że coś stało się błyszczące

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

kolory i światło

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Pielęgnacja ciała

czynności związane z pielęgnacją ciała i ich efekty

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

czynności związane z codziennym życiem w domu

Matowe paznokcie nabłyszczymy kompresem z ciekłej parafiny z dodatkiem kilku kropli olejku rycynowego i soku z cytryny.

źródło: NKJP: ICH: Pięć minut przed balem, Dziennik Bałtycki, 2011

Włosy możemy nabłyszczyć woskiem, spryskać lakierem ze srebrnym, złotym lub kolorowym połyskiem, upiąć ozdobne spinki.

źródło: NKJP: Barokowe kreacje, Dziennik Polski, 2000-12-29

Dzięki ochronnej warstwie wosku nabłyszczone liście znacznie wolniej pokrywają się kurzem [...].

źródło: NKJP: Nabłyszczanie liści, Kwietnik, 1995

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nabłyszczyłem +(e)m nabłyszczył	nabłyszczyłam +(e)m nabłyszczyła	nabłyszczyłom +(e)m nabłyszczyło	nabłyszczyliśmy +(e)śmy nabłyszczyli	nabłyszczyłyśmy +(e)śmy nabłyszczyły
2 os.	nabłyszczyłeś +(e)ś nabłyszczył	nabłyszczyłaś +(e)ś nabłyszczyła	nabłyszczyłoś +(e)ś nabłyszczyło	nabłyszczyliście +(e)ście nabłyszczyli	nabłyszczyłyście +(e)ście nabłyszczyły
3 os.	nabłyszczył	nabłyszczyła	nabłyszczyło	nabłyszczyli	nabłyszczyły

bezosobnik: nabłyszczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nabłyszczmy
2 os.	nabłyszcz	nabłyszczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nabłyszczyłbym bym nabłyszczył	nabłyszczyłabym bym nabłyszczyła	nabłyszczyłobym bym nabłyszczyło	nabłyszczylibyśmy byśmy nabłyszczyli	nabłyszczyłybyśmy byśmy nabłyszczyły
2 os.	nabłyszczyłbyś byś nabłyszczył	nabłyszczyłabyś byś nabłyszczyła	nabłyszczyłobyś byś nabłyszczyło	nabłyszczylibyście byście nabłyszczyli	nabłyszczyłybyście byście nabłyszczyły
3 os.	nabłyszczyłby by nabłyszczył	nabłyszczyłaby by nabłyszczyła	nabłyszczyłoby by nabłyszczyło	nabłyszczyliby by nabłyszczyli	nabłyszczyłyby by nabłyszczyły

bezosobnik: nabłyszczono by

bezokolicznik: nabłyszczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nabłyszczywszy

gerundium: nabłyszczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: nabłyszczony

odpowiednik aspektowy: nabłyszczać