awansować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

przejść z niższego stanowiska na wyższe

[awãsować] lub [awansować]

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

organizacja i hierarchia w pracy, stosunki służbowe

nauczyciele awansowali
awansować w pracy
awansować błyskawicznie, szybko; niedawno, potem, później; z czasem; łatwo, stopniowo, w końcu; wyżej

	Bo jak powszechnie wiadomo, w Polsce nie trzeba należeć do rządzącej partii, żeby awansować na choćby poślednie stanowisko w administracji państwowej... źródło: NKJP: K. Kowalski, Tygodnik Ciechanowski, 2004-09-07
	Do dziś nie jest jasne, jakim cudem Medwedczuk awansował z wiceszefa parlamentu na szefa administracji Kuczmy, czyli faktycznie stał się drugą osobą w państwie. źródło: NKJP: Marcin Wojciechowski: Pomarańczowy majdan, 2006
	W 1936 r. awansował do stopnia majora, dwa lata później został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. źródło: NKJP: (WALD): Bohater spod góry magicznej, Dziennik Polski, 2003-03-21
	Ze zwykłego szeregowca szybko awansował na sierżanta. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2006
	Dłuższy staż pracy i większa znajomość zagadnień sprawiły, że stopniowo awansowałem na stanowisko zastępcy kierownika działu dywanów, firanek, tkanin dekoracyjnych, artykułów pościelowych oraz żyrandoli i lamp. źródło: NKJP: Feliks Jabłkowski: Dom Towarowy Bracia Jabłkowscy: romans ekonomiczny, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany lub niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	awansowałem +(e)m awansował	awansowałam +(e)m awansowała	awansowałom +(e)m awansowało	awansowaliśmy +(e)śmy awansowali	awansowałyśmy +(e)śmy awansowały
2 os.	awansowałeś +(e)ś awansował	awansowałaś +(e)ś awansowała	awansowałoś +(e)ś awansowało	awansowaliście +(e)ście awansowali	awansowałyście +(e)ście awansowały
3 os.	awansował	awansowała	awansowało	awansowali	awansowały

bezosobnik: awansowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę awansował będę awansować	będę awansowała będę awansować	będę awansowało będę awansować	będziemy awansowali będziemy awansować	będziemy awansowały będziemy awansować
2 os.	będziesz awansował będziesz awansować	będziesz awansowała będziesz awansować	będziesz awansowało będziesz awansować	będziecie awansowali będziecie awansować	będziecie awansowały będziecie awansować
3 os.	będzie awansował będzie awansować	będzie awansowała będzie awansować	będzie awansowało będzie awansować	będą awansowali będą awansować	będą awansowały będą awansować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		awansujmy
2 os.	awansuj	awansujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	awansowałbym bym awansował	awansowałabym bym awansowała	awansowałobym bym awansowało	awansowalibyśmy byśmy awansowali	awansowałybyśmy byśmy awansowały
2 os.	awansowałbyś byś awansował	awansowałabyś byś awansowała	awansowałobyś byś awansowało	awansowalibyście byście awansowali	awansowałybyście byście awansowały
3 os.	awansowałby by awansował	awansowałaby by awansowała	awansowałoby by awansowało	awansowaliby by awansowali	awansowałyby by awansowały

bezosobnik: awansowano by

bezokolicznik: awansować

imiesłów przysłówkowy współczesny:

awansując

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

awansowawszy

gerundium: awansowanie

rodzaj gramatyczny: dk, ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: awansujący

Rz_osobowy	+	awansować	+	(z KOGO/ CZEGO) + na KOGO/CO
Rz_osobowy	+	awansować	+	(z KOGO) + do CZEGO

może niem. avancieren

z fr. avancer 'posuwać naprzód'

Zob. awans