-
1.a
grupa osób sprawujących władzę ustawodawczą w państwie, powołana w celu opracowania konstytucji - najważniejszej ustawy regulującej podstawy ustrojowe państwa -
[konstytu-anta] lub [kąstytu-anta]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
władza państwowa
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
regulacje prawne -
hiperonimy: zgromadzenie
-
- konstytuanta krajowa
- przewodniczący; uchwała konstytuanty
- wybory do konstytuanty
- konstytuanta podjęła decyzję, uchwaliła coś
- powołać, utworzyć, zwołać konstytuantę
-
W kwietniu Nepalczycy wybiorą konstytuantę, a ta zniesie 240-letnią monarchię.
źródło: NKJP: Ostatni król Nepalu, Polityka, 2008-01-05
W wybranej w niedzielę 305-miejscowej konstytuancie 240 deputowanych stanowić będą zwolennicy prezydenckiego projektu konstytucji.
źródło: NKJP: Mirosław Banasiak: Argentyna po wyborach do konstytuanty, Gazeta Wyborcza, 1994-04-12
U schyłku listopada 1917 w wyborach do konstytuanty na Ukrainie bolszewicy zdobyli wszystkiego dziesięć procent głosów, partie ukraińskie - aż siedemdziesiąt pięć procent.
źródło: NKJP: Anna Strońska: Dopóki milczy Ukraina, 1998
Konstytuanta podjęła kompromisową, niemniej jednak korzystną dla króla decyzję: miał on zostać „tymczasowo” zawieszony w obowiązkach szefa rządu aż do czasu wyjaśnienia jego stosunku do konstytucji.
źródło: NKJP: Zbigniew Anusik: Dyplomacja szwedzka wobec kryzysu monarchii we Francji w latach 1787-1792, 2000
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. konstytuanta
konstytuanty
D. konstytuanty
konstytuant
C. konstytuancie
konstytuantom
B. konstytuantę
konstytuanty
N. konstytuantą
konstytuantami
Ms. konstytuancie
konstytuantach
W. konstytuanto
konstytuanty
-
fr. (assemblée) constituante