-
4.
pot. nie zdać egzaminu -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
szkoła
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
studia -
synonimy: oblać
-
To był fatalny błąd. Do tego oblałem egzamin wstępny i dopiero ciotka, przez wuja, załatwiła mi to technikum. Chłopaki wiedzieli, że lunąłem, więc czułem się fatalnie.
źródło: NKJP: Marek Miller: Pierwszy milion czyli Cłopcy z Mielczarskiego, 1999
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. lunę
luniemy
2 os. luniesz
luniecie
3 os. lunie
luną
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. lunąłem
+(e)m lunął
lunęłam
+(e)m lunęła
lunęłom
+(e)m lunęło
lunęliśmy
+(e)śmy lunęli
lunęłyśmy
+(e)śmy lunęły
2 os. lunąłeś
+(e)ś lunął
lunęłaś
+(e)ś lunęła
lunęłoś
+(e)ś lunęło
lunęliście
+(e)ście lunęli
lunęłyście
+(e)ście lunęły
3 os. lunął
lunęła
lunęło
lunęli
lunęły
bezosobnik: lunięto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. luńmy
2 os. luń
luńcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. lunąłbym
bym lunął
lunęłabym
bym lunęła
lunęłobym
bym lunęło
lunęlibyśmy
byśmy lunęli
lunęłybyśmy
byśmy lunęły
2 os. lunąłbyś
byś lunął
lunęłabyś
byś lunęła
lunęłobyś
byś lunęło
lunęlibyście
byście lunęli
lunęłybyście
byście lunęły
3 os. lunąłby
by lunął
lunęłaby
by lunęła
lunęłoby
by lunęło
lunęliby
by lunęli
lunęłyby
by lunęły
bezosobnik: lunięto by
bezokolicznik: lunąć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: lunąwszy
gerundium: lunięcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. lunięcie
lunięcia
D. lunięcia
lunięć
C. lunięciu
lunięciom
B. lunięcie
lunięcia
N. lunięciem
lunięciami
Ms. lunięciu
lunięciach
W. lunięcie
lunięcia
-
psł. *linąti
Czasownik inchoatywny od psł. *liti 'lać'. W pol. zmiana li > lu.