-
2.
powodować, że forma, treść lub przebieg czegoś ulegają zniekształceniu i tracą pierwotny, właściwy lub zgodny z jakimiś normami charakter -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
synonimy: wykoślawiać
-
- koślawić język, słowa, wyrazy; tradycję, zasady
-
Bohater koślawi język, mówiąc „wicie”, „rozumicie”, ale publiczność przyjmuje to jako rzecz normalną, bo tak słyszy tysiące razy w radiu, w telewizji.
źródło: Wojciech Majcherek: W teatrze i wokół teatru 1982-2000, 2001 (books.google.pl)
Jasną jest tedy rzeczą, że należy unikać wszystkiego, co by mogło wywoływać takie nieporozumienia, a więc nie trzeba też koślawić cudzych myśli przez naginanie ich do własnych wyrażeń.
źródło: Tadeusz Kotarbiński: Wybór pism, 1957 (books.google.pl)
Jeśli nawet zawinili, jest kretyństwem mścić się na nich, koślawiąc swoje własne życie.
źródło: Jerzy Putrament: Kącik laika, 1964 (books.google.pl)
[...] mówił wówczas po polsku słabo, z niemieckim akcentem, z niemiecka koślawiąc polskie wyrazy.
źródło: Gabriela Pauszer-Klonowska: Polska - jego miłość. Opowieść o Julianie Ursynie Niemcewiczu, 1973 (books.google.pl)
Czy można coś zmieniać w tradycji i jej nie koślawić?
źródło: Krasnogruda, 2000 (books.google.pl)
-
część mowy: czasownik
aspekt: niedokonany
Tryb oznajmujący
Czas teraźniejszy
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. koślawię
koślawimy
2 os. koślawisz
koślawicie
3 os. koślawi
koślawią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. koślawiłem
+(e)m koślawił
koślawiłam
+(e)m koślawiła
koślawiłom
+(e)m koślawiło
koślawiliśmy
+(e)śmy koślawili
koślawiłyśmy
+(e)śmy koślawiły
2 os. koślawiłeś
+(e)ś koślawił
koślawiłaś
+(e)ś koślawiła
koślawiłoś
+(e)ś koślawiło
koślawiliście
+(e)ście koślawili
koślawiłyście
+(e)ście koślawiły
3 os. koślawił
koślawiła
koślawiło
koślawili
koślawiły
bezosobnik: koślawiono
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. będę koślawił
będę koślawić
będę koślawiła
będę koślawić
będę koślawiło
będę koślawić
będziemy koślawili
będziemy koślawić
będziemy koślawiły
będziemy koślawić
2 os. będziesz koślawił
będziesz koślawić
będziesz koślawiła
będziesz koślawić
będziesz koślawiło
będziesz koślawić
będziecie koślawili
będziecie koślawić
będziecie koślawiły
będziecie koślawić
3 os. będzie koślawił
będzie koślawić
będzie koślawiła
będzie koślawić
będzie koślawiło
będzie koślawić
będą koślawili
będą koślawić
będą koślawiły
będą koślawić
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. koślawmy
2 os. koślaw
koślawcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. koślawiłbym
bym koślawił
koślawiłabym
bym koślawiła
koślawiłobym
bym koślawiło
koślawilibyśmy
byśmy koślawili
koślawiłybyśmy
byśmy koślawiły
2 os. koślawiłbyś
byś koślawił
koślawiłabyś
byś koślawiła
koślawiłobyś
byś koślawiło
koślawilibyście
byście koślawili
koślawiłybyście
byście koślawiły
3 os. koślawiłby
by koślawił
koślawiłaby
by koślawiła
koślawiłoby
by koślawiło
koślawiliby
by koślawili
koślawiłyby
by koślawiły
bezosobnik: koślawiono by
bezokolicznik: koślawić
imiesłów przysłówkowy współczesny: koślawiąc
gerundium: koślawienie
rodzaj gramatyczny: ndk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. koślawienie
koślawienia
D. koślawienia
koślawień
C. koślawieniu
koślawieniom
B. koślawienie
koślawienia
N. koślawieniem
koślawieniami
Ms. koślawieniu
koślawieniach
W. koślawienie
koślawienia
imiesłów przymiotnikowy czynny: koślawiący
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. koślawiący
koślawiący
koślawiący
koślawiące
koślawiąca
D. koślawiącego
koślawiącego
koślawiącego
koślawiącego
koślawiącej
C. koślawiącemu
koślawiącemu
koślawiącemu
koślawiącemu
koślawiącej
B. koślawiącego
koślawiącego
koślawiący
koślawiące
koślawiącą
N. koślawiącym
koślawiącym
koślawiącym
koślawiącym
koślawiącą
Ms. koślawiącym
koślawiącym
koślawiącym
koślawiącym
koślawiącej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. koślawiący
koślawiący
koślawiące
koślawiące
D. koślawiących
koślawiących
koślawiących
koślawiących
C. koślawiącym
koślawiącym
koślawiącym
koślawiącym
B. koślawiących
koślawiących
koślawiących
koślawiące
N. koślawiącymi
koślawiącymi
koślawiącymi
koślawiącymi
Ms. koślawiących
koślawiących
koślawiących
koślawiących
imiesłów przymiotnikowy bierny: koślawiony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. koślawiony
koślawiony
koślawiony
koślawione
koślawiona
D. koślawionego
koślawionego
koślawionego
koślawionego
koślawionej
C. koślawionemu
koślawionemu
koślawionemu
koślawionemu
koślawionej
B. koślawionego
koślawionego
koślawiony
koślawione
koślawioną
N. koślawionym
koślawionym
koślawionym
koślawionym
koślawioną
Ms. koślawionym
koślawionym
koślawionym
koślawionym
koślawionej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. koślawieni
koślawieni
koślawione
koślawione
D. koślawionych
koślawionych
koślawionych
koślawionych
C. koślawionym
koślawionym
koślawionym
koślawionym
B. koślawionych
koślawionych
koślawionych
koślawione
N. koślawionymi
koślawionymi
koślawionymi
koślawionymi
Ms. koślawionych
koślawionych
koślawionych
koślawionych
odpowiednik aspektowy: wykoślawić
-
+ koślawić + CO -
-
Zob. też: