krypta
-
pomieszczenie w podziemiach kościoła albo klasztoru służące jako miejsce przechowywania relikwii lub pochówku władców i dostojników kościelnych albo świeckich
-
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
rodzaje budowli i ich cechy
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
śmierć -
- podziemna krypta; krypta grobowa, klasztorna
- krypta arcybiskupów, biskupów, cesarzy; katedry, kościoła
- wejście do krypty
- zejść do krypt
- pochować kogoś w krypcie
-
Cesarskie szczątki odnaleziono po trzech dniach poszukiwań. A jednak krypta kościoła św. Trójcy, gdzie miał spocząć [...], wciąż stoi pusta.
źródło: NKJP: Olga Stanisławska: Cesarz wraca, Gazeta Wyborcza, 1994-07-29
W piwnicach - w chłodzie i mroku - znajdują się fantazyjne i potężne sarkofagi. To krypta cesarzy. Tu pochowani są austriaccy władcy z dynastii Habsburgów.
źródło: NKJP: W krypcie cesarzy, Dziennik Polski, 2003-11-08
Pochowany został w kościele, gdzie do dziś w podziemnej krypcie spoczywa jego trumna.
źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, Twój Styl, 1994
O godzinie 13.30 ponownie otwarto kryptę dla osób uczestniczących w nabożeństwie porannym.
źródło: NKJP: Edward Augustyn: Zakończenie ekspozycji ciała Ojca Pio, Głos Ojca Pio, 2010
Grób św. Piotra, a ściślej miejsce, w którym się znajduje, leży w podziemnej części bazyliki. Można tam dojść albo z licznych krypt, w których mieszczą się sarkofagi wielu papieży, albo wprost z nawy głównej.
źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Watykan bez tajemnic, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. krypta
krypty
D. krypty
krypt
C. krypcie
kryptom
B. kryptę
krypty
N. kryptą
kryptami
Ms. krypcie
kryptach
W. krypto
krypty
-
+ krypta + (KOGO/CZEGO) -
gr. krypté
łac. crypta