-
1.
pot. stare, zniszczone ubranie -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
cechy ubrań -
- brudny, stary łach
-
Spotkałam ją w kuchni u Łakotnych i nie poznałam. Była w jakichś porozciąganych starych łachach, szara, wychudnięta i wymęczona [...].
źródło: NNKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
Zupełnie niepewna swoich dalszych ruchów, wyminęła leżącą szmatę i zderzyła się biodrem z krawędzią wanny. Zdało jej się, że ma za plecami niewielką postać, szeleszczącą starymi łachami.
źródło: NKJP: Piotr Zaremba: Plama na suficie, 2004
Niebawem zjawił się sołtys Mamari Diara i przyniósł dla mnie turban oraz bubu, krajowy strój z płótna. Podczas polowania miałem je na siebie przywdziać, ażeby przemyślne pawiany nie poznały we mnie zbyt wcześnie Europejczyka. Nawet mauzer postanowiliśmy zasłonić starym łachem i odkryć dopiero w ostatniej chwili.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Nowa przygoda: Gwinea, 1962
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. łach
łachy
D. łacha
łachów
C. łachowi
łachom
B. łach
łachy
N. łachem
łachami
Ms. łachu
łachach
W. łachu
łachy
-
psł. *lachъ 'zniszczone ubranie, łachman, szmata'