-
2.
pot. jakaś rzecz do ubrania -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie -
- Ostatni łach z szafy na gorzałę rąbnął, a jabłkami ludziom oczy mydli... - wychrypiał i odwrócił się do mnie tyłem.
źródło: NKJP: Zdzisław Szczepaniak: Dziewczyna z Trogiru i inne opowiadania, 2005
W komórce jest placek, włóż do wiadra, a przykryj łachem, żeby się ciekawscy nie pomiarkowali.
źródło: Stanisława Felcman: Nie złożono broni, 1988 (books.google.pl)
Powinienem zwalić z siebie te mokre łachy – wyskakując na pokład oczywiście nie myślałem o sztormance.
źródło: NKJP: Andrzej Urbańczyk: Dziękuję ci, Pacyfiku, 1985
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. łach
łachy
D. łacha
łachów
C. łachowi
łachom
B. łach
łachy
N. łachem
łachami
Ms. łachu
łachach
W. łachu
łachy
-
psł. *lachъ 'zniszczone ubranie, łachman, szmata'