huzia

  • pot.  używany do zachęcenia kogoś do nagłego okazania negatywnych emocji słownie lub w postaci fizycznego ataku na drugą osobę
  • Przeważnie używane w funkcji predykatywnej zamiast czasownika oznaczającego czynność atakowania, np. dzwoni żona Julka i huzia na mnie, że na jej męża mam zły wpływ.

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Wojsko i wojna

    czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • Wtedy jednak uważałem, że na samej opozycji i wykrzykiwaniu: huzia na Moskala, czyli na tym, co głosiło „Po prostu”, nie można budować kraju.

    źródło: NKJP: TeresaTorańska, Oni, 1985

    Tatusiu, czy wśród dorosłych też tak jest? Gdy ktoś się potknie albo tylko się wydaje, że potknie, to zaraz huzia? Ja nie wiem, skąd się to wzięło w klasie.

    źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996

    Lud chce spektakularnej kary, więc trzeba mu ją dać, najlepiej pozbawiając stanowiska burmistrza, który, jako odpowiedzialny za miasto i najbardziej na świeczniku umieszczony, najłatwiejszym i najefektowniejszym jest celem prowincjonalnych senatorów i trybunów ludowych. A więc huzia na zarząd! - rozległo się pod stołem i rozpoczęła się kopanina.

    źródło: NKJP: Gałkiewicz: Morał ze smrodu, Tygodnik Podhalański nr 26, 1996

  • część mowy: wykrzyknik

  • Wyraz dźwiękonaśladowczy, wykrzyknik używany przy szczuciu psami, odpędzaniu zwierząt itp., podobnie w innych językach słowiańskich.

CHRONOLOGIZACJA:
1807, SL
FRAZEOLOGIZMY:
Data ostatniej modyfikacji: 06.11.2023