-
pot.
używany do zachęcenia kogoś do nagłego okazania negatywnych emocji słownie lub w postaci fizycznego ataku na drugą osobę
-
Przeważnie używane w funkcji predykatywnej zamiast czasownika oznaczającego czynność atakowania, np. dzwoni żona Julka i huzia na mnie, że na jej męża mam zły wpływ.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
-
|
Wtedy jednak uważałem, że na samej opozycji i wykrzykiwaniu: huzia na Moskala, czyli na tym, co głosiło „Po prostu”, nie można budować kraju.
źródło: NKJP: TeresaTorańska, Oni, 1985
|
|
Tatusiu, czy wśród dorosłych też tak jest? Gdy ktoś się potknie albo tylko się wydaje, że potknie, to zaraz huzia? Ja nie wiem, skąd się to wzięło w klasie.
źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
|
|
Lud chce spektakularnej kary, więc trzeba mu ją dać, najlepiej pozbawiając stanowiska burmistrza, który, jako odpowiedzialny za miasto i najbardziej na świeczniku umieszczony, najłatwiejszym i najefektowniejszym jest celem prowincjonalnych senatorów i trybunów ludowych. A więc huzia na zarząd! - rozległo się pod stołem i rozpoczęła się kopanina.
źródło: NKJP: Gałkiewicz: Morał ze smrodu, Tygodnik Podhalański nr 26, 1996
|
-
-
Wyraz dźwiękonaśladowczy, wykrzyknik używany przy szczuciu psami, odpędzaniu zwierząt itp., podobnie w innych językach słowiańskich.
CHRONOLOGIZACJA:
1807,
SL
Data ostatniej modyfikacji: 06.11.2023