wykoślawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

spowodować, że coś zmieniło swój prawidłowy kształt i stało się krzywe lub wykręcone w niewłaściwy sposób

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

kształty i figury

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

	[...] zdeformował sobie stopy i wykoślawił palce, gdyż nie chcąc robić przykrości mamie [...], nie przyznawał się w czasie robienia zakupów, że przymierzane buciki są nieco za ciasne. źródło: NKJP: Internet
	W ciszy, jaka w tej chwili zapadła, usłyszeli wyraźnie czyjeś kroki. W wycięciu powały dostrzegli dwa stare, wykoślawione trzewiki i lufy dwóch karabinów. źródło: NKJP: Andrzej Mularczyk: Sami swoi, 1967
	- Ale serce mom dobre - puknął się wykoślawioną przez artretyzm pięścią w pierś. źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002
	Lekarz [...] chwycił wykoślawione stopy niemowlaka i na siłę je... wyprostował, aż chrupnęła kość. źródło: NKJP: Danuta Pawlicka: Dzieci świętych matek, Gazeta Poznańska, 2001-12-07
	W jedynym okienku tkwił kawałek drucianej siatki, a wykoślawione drzwi zrobione były z rozpołowionych pni młodych palm. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek wśród łowców głów, 1965

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykoślawiłem +(e)m wykoślawił	wykoślawiłam +(e)m wykoślawiła	wykoślawiłom +(e)m wykoślawiło	wykoślawiliśmy +(e)śmy wykoślawili	wykoślawiłyśmy +(e)śmy wykoślawiły
2 os.	wykoślawiłeś +(e)ś wykoślawił	wykoślawiłaś +(e)ś wykoślawiła	wykoślawiłoś +(e)ś wykoślawiło	wykoślawiliście +(e)ście wykoślawili	wykoślawiłyście +(e)ście wykoślawiły
3 os.	wykoślawił	wykoślawiła	wykoślawiło	wykoślawili	wykoślawiły

bezosobnik: wykoślawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wykoślawmy
2 os.	wykoślaw	wykoślawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykoślawiłbym bym wykoślawił	wykoślawiłabym bym wykoślawiła	wykoślawiłobym bym wykoślawiło	wykoślawilibyśmy byśmy wykoślawili	wykoślawiłybyśmy byśmy wykoślawiły
2 os.	wykoślawiłbyś byś wykoślawił	wykoślawiłabyś byś wykoślawiła	wykoślawiłobyś byś wykoślawiło	wykoślawilibyście byście wykoślawili	wykoślawiłybyście byście wykoślawiły
3 os.	wykoślawiłby by wykoślawił	wykoślawiłaby by wykoślawiła	wykoślawiłoby by wykoślawiło	wykoślawiliby by wykoślawili	wykoślawiłyby by wykoślawiły

bezosobnik: wykoślawiono by

bezokolicznik: wykoślawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wykoślawiwszy

gerundium: wykoślawienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wykoślawiony

odpowiedniki aspektowe: wykoślawiać , koślawić

Inne uwagi

Zwykle imb

+

wykoślawić

+

CO

Zob. też:

	zniekształcić
	wykrzywić