wykoślawić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. zasady

  • 2.

    spowodować, że forma, treść lub przebieg czegoś uległy zniekształceniu i straciły pierwotny, właściwy lub zgodny z jakimiś normami charakter
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

    • wykoślawić charakter, historię, język, fakty, obraz czegoś, ustawę, wersję, wizję
  • [...] Polska zachowała wskutek swej izolacji dawne zasady [...]. Pomimo dzielności Polaków, ich ustrój oparty na zasadach demokracji szlacheckiej [...] wykoślawił jej rozwój, pchnął go na drogę upadku.

    źródło: NKJP: Marian Henryk Serejski: Europa a rozbiory Polski, 2009

    Uważa, że niektóre fakty są w rosyjskich podręcznikach wykoślawione częściej przez niechlujstwo redakcyjne i brak kompetencji niż przez złą wolę czy chęć zafałszowania historii.

    źródło: NKJP: Igor T. Miecik: Ani kroku wstecz, Polityka, 2005

    Obraz Ślązaka [...] jest w Warszawie wykoślawiony. Musimy upominać się o prawdę [...].

    źródło: NKJP: Beata Mońka: Ble, ble stetryczałego prawnika, czyli o spotkaniu autorskim Józefa Musioła, Tygodnik Rybnicki, 2007-09-11

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wykoślawię
    wykoślawimy
    2 os. wykoślawisz
    wykoślawicie
    3 os. wykoślawi
    wykoślawią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wykoślawiłem
    +(e)m wykoślawił
    wykoślawiłam
    +(e)m wykoślawiła
    wykoślawiłom
    +(e)m wykoślawiło
    wykoślawiliśmy
    +(e)śmy wykoślawili
    wykoślawiłyśmy
    +(e)śmy wykoślawiły
    2 os. wykoślawiłeś
    +(e)ś wykoślawił
    wykoślawiłaś
    +(e)ś wykoślawiła
    wykoślawiłoś
    +(e)ś wykoślawiło
    wykoślawiliście
    +(e)ście wykoślawili
    wykoślawiłyście
    +(e)ście wykoślawiły
    3 os. wykoślawił
    wykoślawiła
    wykoślawiło
    wykoślawili
    wykoślawiły

    bezosobnik: wykoślawiono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wykoślawmy
    2 os. wykoślaw
    wykoślawcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wykoślawiłbym
    bym wykoślawił
    wykoślawiłabym
    bym wykoślawiła
    wykoślawiłobym
    bym wykoślawiło
    wykoślawilibyśmy
    byśmy wykoślawili
    wykoślawiłybyśmy
    byśmy wykoślawiły
    2 os. wykoślawiłbyś
    byś wykoślawił
    wykoślawiłabyś
    byś wykoślawiła
    wykoślawiłobyś
    byś wykoślawiło
    wykoślawilibyście
    byście wykoślawili
    wykoślawiłybyście
    byście wykoślawiły
    3 os. wykoślawiłby
    by wykoślawił
    wykoślawiłaby
    by wykoślawiła
    wykoślawiłoby
    by wykoślawiło
    wykoślawiliby
    by wykoślawili
    wykoślawiłyby
    by wykoślawiły

    bezosobnik: wykoślawiono by

    bezokolicznik: wykoślawić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wykoślawiwszy

    gerundium: wykoślawienie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wykoślawiony

    odpowiedniki aspektowe: wykoślawiać , koślawić

    Inne uwagi

    Zwykle imb

  • bez ograniczeń + wykoślawić +
    CO
  • Zob. koślawy

  • Zob. też:

    zniekształcić