-
1.
wojsk.
boczne skrzydło ugrupowania bojowego działającego na lądzie -
- częściej flanka
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
armia -
Polska polna artyleria ukryta w chaszczach, które zarastały podnóża góry, odezwała się z flanków.
źródło: Andrzej Stojowski: W ręku Boga, 1997 (google.books.pl)
Szef głównego personelu niemieckiej armii OKW, Franz Halder wyraził obawy o zaabsorbowanie Hitlera w walki w mieście, przy ignorowaniu słabych flanków.
źródło: NKJP: Internet
Przedstawiono nam plan batalii, który przyjęliśmy niechętnie żądaliśmy wsparcia z czołgów, artylerii i lotnictwa, nalegaliśmy też szczególnie mocno, by ruszyły siły z flanków.
źródło: Zofia Szleyen: Wiatraki i messerschmitty, 1965 (google.books.pl)
Aleksander spodziewał się perskiej akcji oskrzydlającej i dlatego też postawił znaczne siły na obydwu flankach . Na prawym flanku umieścił grecką zaciężną kawalerię [...]
źródło: Witold Dzięcioł: Aleksander Wielki Macedoński, 1963 (google.books.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. flank
flanki
D. flanku
flanków
C. flankowi
flankom
B. flank
flanki
N. flankiem
flankami
Ms. flanku
flankach
W. flanku
flanki
-