dobitny - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

pokazujący prawdziwość lub słuszność czegoś w sposób jednoznaczny i niepozostawiający żadnych wątpliwości

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

Relacje znaczeniowe

synonimy:

jaskrawy

Połączenia

dobitny dowód, głos, wyraz; dobitne słowo
szczególnie dobitny
dobitny i przekonujący; jaskrawy i dobitny
dobitne potwierdzenie

Cytaty

	Małopolski przemysł restrukturyzuje się, czego dobitnym dowodem jest ciągle zmniejszająca się liczba zatrudnionych w zakładach [...]. źródło: NKJP: Krakowskim targiem, Dziennik Polski, 2000-09-04
	Cichym, dobitnym głosem, operując faktami i statystyką, rzeczowo udzielił informacji. źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1960-1965, 1965
	Trudno o bardziej dobitną ilustrację naszej drogi na skróty do gospodarki rynkowej. źródło: NKJP: Janusz Lewandowski: Jak budowaliśmy kapitalizm, Gazeta Wyborcza, 1996-05-09
	- Dla mnie ta nagroda - powiedział Andrzej Wajda - to najbardziej dobitne potwierdzenie potrzeby wspólnej Europy. źródło: NKJP: Owacje na stojąco, Dziennik Polski, 2001-04-03
	Słowa dobitne i proste w użyciu zawsze przemawiają do ludzi. źródło: NKJP: Internet

Odmiana

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	dobitny	dobitny	dobitny	dobitne	dobitna
D.	dobitnego	dobitnego	dobitnego	dobitnego	dobitnej
C.	dobitnemu	dobitnemu	dobitnemu	dobitnemu	dobitnej
B.	dobitnego	dobitnego	dobitny	dobitne	dobitną
N.	dobitnym	dobitnym	dobitnym	dobitnym	dobitną
Ms.	dobitnym	dobitnym	dobitnym	dobitnym	dobitnej
W.	dobitny	dobitny	dobitny	dobitne	dobitna

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	dobitni	dobitni	dobitne	dobitne
D.	dobitnych	dobitnych	dobitnych	dobitnych
C.	dobitnym	dobitnym	dobitnym	dobitnym
B.	dobitnych	dobitnych	dobitnych	dobitne
N.	dobitnymi	dobitnymi	dobitnymi	dobitnymi
Ms.	dobitnych	dobitnych	dobitnych	dobitnych
W.	dobitni	dobitni	dobitne	dobitne

Stopień wyższy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	dobitniejszy	dobitniejszy	dobitniejszy	dobitniejsze	dobitniejsza
D.	dobitniejszego	dobitniejszego	dobitniejszego	dobitniejszego	dobitniejszej
C.	dobitniejszemu	dobitniejszemu	dobitniejszemu	dobitniejszemu	dobitniejszej
B.	dobitniejszego	dobitniejszego	dobitniejszy	dobitniejsze	dobitniejszą
N.	dobitniejszym	dobitniejszym	dobitniejszym	dobitniejszym	dobitniejszą
Ms.	dobitniejszym	dobitniejszym	dobitniejszym	dobitniejszym	dobitniejszej
W.	dobitniejszy	dobitniejszy	dobitniejszy	dobitniejsze	dobitniejsza

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	dobitniejsi	dobitniejsi	dobitniejsze	dobitniejsze
D.	dobitniejszych	dobitniejszych	dobitniejszych	dobitniejszych
C.	dobitniejszym	dobitniejszym	dobitniejszym	dobitniejszym
B.	dobitniejszych	dobitniejszych	dobitniejszych	dobitniejsze
N.	dobitniejszymi	dobitniejszymi	dobitniejszymi	dobitniejszymi
Ms.	dobitniejszych	dobitniejszych	dobitniejszych	dobitniejszych
W.	dobitniejsi	dobitniejsi	dobitniejsze	dobitniejsze

Pochodzenie

Zob. bić .
Pierwotnie (pocz. XIX w.) wyraz miał znaczenie 'dobijający', skąd przez metaforę rozwinęły się kolejne znaczenia, bliższe współczesnemu: 'dosadny, dokładny'.