autocenzura
-
książk. kontrola własnych wypowiedzi, tekstów czy dzieł artystycznych mająca na celu wyeliminowanie z nich treści, które są z jakiegoś powodu niepożądane
-
[au-tocenzura]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka -
- moralna; silna autocenzura
- autocenzura i autokontrola
- mechanizm, rygory autocenzury
- stosować autocenzurę
-
Także wojennych reporterów obowiązuje autocenzura. Danko uważał, że nie powinien wyemitować tego filmu z kostnicy, który teraz razem oglądamy - „ze względu na szczególną drastyczność scen”.
źródło: NKJP: Miłada Jędrysik: Mówisz „masakra” i wszyscy w Tuzli wiedzą, że chodzi o tę masakrę, Gazeta Wyyborcza, 1995-07-26
Pisarz tłamsi swą twórczość za pomocą wewnętrznej autocenzury, bo obawia się oporu ze strony redakcji czy wydawnictwa.
źródło: NKJP: Stanisław Barańczak: Poezja i duch uogólnienia, 1996
Czuję ogromną odpowiedzialność, rysując. I to mnie powstrzymuje od epatowania seksem i przemocą. Wytworzyłem w sobie swoistą autocenzurę i przez nią przechodzą wszystkie moje pomysły.
źródło: NKJP: Grzegorz Rosiński: Słuszne treści, CKM, 1999
Swoje myśli wyraża bez autocenzury, wypowiada się spontanicznie i dlatego nie potrafiłby ukryć fałszu.
źródło: NKJP: Forum czytelników, Gazeta Poznańska, 2005-05-02
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. autocenzura
autocenzury
D. autocenzury
autocenzur
C. autocenzurze
autocenzurom
B. autocenzurę
autocenzury
N. autocenzurą
autocenzurami
Ms. autocenzurze
autocenzurach
W. autocenzuro
autocenzury
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Od: auto- (por. gr. autós 'sam') i cenzura (zob.).