naindyczony
-
pot. taki, którego gniewna postawa i obrażony wyraz twarzy wyrażają niezadowolenie lub złość z jakiejś nieprzyjemnej sytuacji
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
[...] znów stała przede mną naczupurzona i naindyczona jak nieszczęście, przed chwilą jeszcze blada na twarzy, a teraz jakby ognia kto na nią nasypał - i od nowa jazgocze [...].
źródło: Józef Morton: Wielkie kochanie, 1983 (books.google.pl)
- Ty mi tu Pana Boga nie wywlekaj! - przerwał mi naindyczony . - Panem Bogiem będzie się zasłaniał. A choć dziesięcioro Jego przykazań pamiętasz?
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. naindyczony
naindyczony
naindyczony
naindyczone
naindyczona
D. naindyczonego
naindyczonego
naindyczonego
naindyczonego
naindyczonej
C. naindyczonemu
naindyczonemu
naindyczonemu
naindyczonemu
naindyczonej
B. naindyczonego
naindyczonego
naindyczony
naindyczone
naindyczoną
N. naindyczonym
naindyczonym
naindyczonym
naindyczonym
naindyczoną
Ms. naindyczonym
naindyczonym
naindyczonym
naindyczonym
naindyczonej
W. naindyczony
naindyczony
naindyczony
naindyczone
naindyczona
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. naindyczeni
naindyczeni
naindyczone
naindyczone
D. naindyczonych
naindyczonych
naindyczonych
naindyczonych
C. naindyczonym
naindyczonym
naindyczonym
naindyczonym
B. naindyczonych
naindyczonych
naindyczonych
naindyczone
N. naindyczonymi
naindyczonymi
naindyczonymi
naindyczonymi
Ms. naindyczonych
naindyczonych
naindyczonych
naindyczonych
W. naindyczeni
naindyczeni
naindyczone
naindyczone
-