najpierwszy - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. taki, który znalazł się w jakimś stanie wcześniej niż inne obiekty tego samego typu lub przed którym nie było innych podobnych

Wyraz nieco przestarzały.

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości czasu

upływ czasu

	Pamiętam najpierwsze chwile, gdy jako małe dziecko zacząłem rozpoznawać matkę [...]. źródło: NKJP: Bronisław Świderski: Asystent śmierci, 2007
	Pytają mnie o najpierwsze wspomnienie. Kiedy ujrzałem ten widnokrąg po raz pierwszy? źródło: Julian Przyboś: Sens poetycki, 1967 (books.google.pl)
	Po siedmiu latach cały jego sad, największy w okolicy, większy od dworskiego, zakwitł jako najpierwszy [...]. źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: Półbaśnie, 1976
	Tym, który we wszystkim zorientował się najpierwszy, był szwagier sułtana [...]. źródło: Przekrój, 1972 (google.books.pl)
	Jedni [...] znęcają się nad bezbronnym kotem, inni go uwielbiają, a jednak często nie rozumieją jego potrzeb. Są również tacy, którzy mu przypisują cechy nadprzyrodzone. I tak było od najpierwszych spotkań człowieka z kotem. źródło: NKJP: Hanna Jurczak-Gucwińska: Zwierzęta w moim domu, 1975

część mowy: przymiotnik

Stopień równy