nawlec - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

nasunąć coś na coś długiego i cienkiego

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości przestrzeni

ułożenie względem siebie

	Czasami ludzie mi przynoszą jakąś „świnkę” czy „półtoraka”, żeby im nawlec na łańcuszek albo oprawić w pierścionek. źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Bardzo dużo pajacyków, 1968
	Zanim człowiek igłę nawlecze, robi się ciemno. A kiedy szyć? źródło: NKJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1971
	Na początku pani rozłożyła koc, a na nim kartki z naszymi imionami. Każdy odszukał swoje i nawlókł na sznurek. źródło: NKJP: wnuczka Julka Chowańska babcia Ewa Marozowicz: Pierwszy dzień w szkole, Czas Ostrzeszowski nr 200337, 2003
	Spod sufitu zwieszały się nawleczone na nitkę grzyby i powiązane w pęczki zioła. źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Diabeł na dzwonnicy, 1996

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nawlekłem nawlokłem +(e)m nawlekł +(e)m nawlókł	nawlekłam nawlokłam +(e)m nawlekła +(e)m nawlokła	nawlekłom nawlokłom +(e)m nawlekło +(e)m nawlokło	nawlekliśmy +(e)śmy nawlekli	nawlekłyśmy nawlokłyśmy +(e)śmy nawlekły +(e)śmy nawlokły
2 os.	nawlekłeś nawlokłeś +(e)ś nawlekł +(e)ś nawlókł	nawlekłaś nawlokłaś +(e)ś nawlekła +(e)ś nawlokła	nawlekłoś nawlokłoś +(e)ś nawlekło +(e)ś nawlokło	nawlekliście +(e)ście nawlekli	nawlekłyście nawlokłyście +(e)ście nawlekły +(e)ście nawlokły
3 os.	nawlekł nawlókł	nawlekła nawlokła	nawlekło nawlokło	nawlekli	nawlekły nawlokły

bezosobnik: nawleczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nawleczmy
2 os.	nawlecz	nawleczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nawlekłbym nawlókłbym bym nawlekł bym nawlókł	nawlekłabym nawlokłabym bym nawlekła bym nawlokła	nawlekłobym nawlokłobym bym nawlekło bym nawlokło	nawleklibyśmy byśmy nawlekli	nawlekłybyśmy nawlokłybyśmy byśmy nawlekły byśmy nawlokły
2 os.	nawlekłbyś nawlókłbyś byś nawlekł byś nawlókł	nawlekłabyś nawlokłabyś byś nawlekła byś nawlokła	nawlekłobyś nawlokłobyś byś nawlekło byś nawlokło	nawleklibyście byście nawlekli	nawlekłybyście nawlokłybyście byście nawlekły byście nawlokły
3 os.	nawlekłby nawlókłby by nawlekł by nawlókł	nawlekłaby nawlokłaby by nawlekła by nawlokła	nawlekłoby nawlokłoby by nawlekło by nawlokło	nawlekliby by nawlekli	nawlekłyby nawlokłyby by nawlekły by nawlokły

bezosobnik: nawleczono by

bezokolicznik: nawlec

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

nawlekłszy
nawlókłszy

gerundium: nawleczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: nawleczony

odpowiednik aspektowy: nawlekać

+

nawlec

+

CO + (na CO)

Zob. wlec