nadokuczać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wielokrotnie lub w sposób intensywny sprawić komuś przykrość, mówiąc lub robiąc coś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

Jaś Stachurka stał osamotniony pod płotem. Z wypiekami na twarzy i ze łzami w oczach słuchał tych prześmiechów. Chłopcy i dziewczynki nadokuczali mu, że jego ojciec stchórzył i zostawili samego.

źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów 1954

- Kiedy mi żona nadokucza - mówi jeden z hodowców - schodzę do piwnicy do moich 150 kanarków, tam mam spokój.

źródło: NKJP: Maria Kruczkowska: Pani Ewa i kanarcze kwartety, 1993-01-22

Jego [...] nadgorliwość mocno nadokuczała ludności polskiej, [...] potrafił gumą zbić Polaka czy katować chłopa za byle co.

źródło: Jan Łopaciński: Wspomnienia z nieludzkiej ziemi, 1985 (books.google.pl)

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	nadokuczam	nadokuczamy
2 os.	nadokuczasz	nadokuczacie
3 os.	nadokucza	nadokuczają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nadokuczałem +(e)m nadokuczał	nadokuczałam +(e)m nadokuczała	nadokuczałom +(e)m nadokuczało	nadokuczaliśmy +(e)śmy nadokuczali	nadokuczałyśmy +(e)śmy nadokuczały
2 os.	nadokuczałeś +(e)ś nadokuczał	nadokuczałaś +(e)ś nadokuczała	nadokuczałoś +(e)ś nadokuczało	nadokuczaliście +(e)ście nadokuczali	nadokuczałyście +(e)ście nadokuczały
3 os.	nadokuczał	nadokuczała	nadokuczało	nadokuczali	nadokuczały

bezosobnik: nadokuczano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nadokuczajmy
2 os.	nadokuczaj	nadokuczajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nadokuczałbym bym nadokuczał	nadokuczałabym bym nadokuczała	nadokuczałobym bym nadokuczało	nadokuczalibyśmy byśmy nadokuczali	nadokuczałybyśmy byśmy nadokuczały
2 os.	nadokuczałbyś byś nadokuczał	nadokuczałabyś byś nadokuczała	nadokuczałobyś byś nadokuczało	nadokuczalibyście byście nadokuczali	nadokuczałybyście byście nadokuczały
3 os.	nadokuczałby by nadokuczał	nadokuczałaby by nadokuczała	nadokuczałoby by nadokuczało	nadokuczaliby by nadokuczali	nadokuczałyby by nadokuczały

bezosobnik: nadokuczano by

bezokolicznik: nadokuczać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nadokuczawszy

gerundium: nadokuczanie

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	nadokuczanie	nadokuczania
D.	nadokuczania	nadokuczań
C.	nadokuczaniu	nadokuczaniom
B.	nadokuczanie	nadokuczania
N.	nadokuczaniem	nadokuczaniami
Ms.	nadokuczaniu	nadokuczaniach
W.	nadokuczanie	nadokuczania

Składnia

+

nadokuczać

+

(KOMU)

Pochodzenie

dokuczyć