nobliwy - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

wyróżniający się elegancją, powagą i dystyngowanym zachowaniem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie

	Gdy będąc dzieckiem, biegał po tucholskich uliczkach, otoczenie z pewnością nie zdawało sobie sprawy z tego, iż w przyszłości wyrośnie z niego nobliwy profesor, którego dokonania okażą się fundamentami nowoczesnej toksykologii. źródło: NKJP: Jerzy Szwankowski: W rodzinnej Tucholi zapomniany, Tygodnik Tucholski nr 627, 2004
	Pacino filmuje przygotowania do wystawienia „Ryszarda III”, czytane próby z aktorami, rozmowy na temat poszczególnych postaci odbywane na tłocznych przyjęciach i nobliwych historyków literatury analizujących sztukę wielkiego Williama. źródło: NKJP: Jacek Szczerba: Szekspir przewrotny, Gazeta Wyborcza, 1997-02-11
	Kiedy kilka lat temu pytaliśmy naszą bardzo nobliwą Czytelniczkę, czy nie żałuje swoich życiowych decyzji, powiedziała z błyskiem żywości w oku: Nie żałuję niczego, co zrobiłam, ale czasami żałuję tego, czego nie zrobiłam! źródło: NKJP: (ZOT): Kiedy serce drgnie..., Gazeta Wrocławska nr 37 (12/02), 1999
	Główną dekorację hotelowego hallu tworzą wielkie portrety dwóch nobliwych panów. To założyciele i właściciele korporacji [...]. źródło: NKJP: Mac Jerzy Sławomir: Tajemnica Amwaya, 1998

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

fr. noble 'szlachecki, szlachetny'

z łac. nobilis