Rzeczywiście gdy się przymrużyło nieco oczy i przywołało na pomoc łut wyobraźni, można było zobaczyć po szyję zanurzoną w morzu głowę kobiety z twarzą uniesioną ku niebu i rozpuszczonymi włosami [...].
źródło: Wacław Liebert: Wrony nad Moskwą, 1974 (books.google.pl)
- Na pewno wprowadziłeś się do mnie, bo Blikle robi dobre ptysie - żartowała Aldona, a Kowalski zastanawiał się, czy nie ma w tym łuta prawdy.
źródło: NKJP: Joanna Rudniańska: Miejsca, 1999
Maryna reprezentowała energię i zmysł praktyczny, Jerzy - poetyckie fantazjotwórstwo z nieodzowną szczyptą irracjonalnego szaleństwa [...]. Ten łut poetyckiego szaleństwa nie przeszkadzał mu przy tym zajmować się w okupowanej Warszawie handlem złotem i walutami [...].
źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet: wybór z pamięci 90-latka, 2004
Każde słowo, nawet ordynarne czy sprośne, ma w sobie łut powagi. Ze wszystkiego, co ludzkie, wyziera powaga.
