-
1.
duże skupisko drobnych, zielonych roślin o długich, wyrastających prosto z ziemi listkach gęsto porastających jakiś teren -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
rośliny leśne i łąkowe -
hiperonimy: roślinność
-
- bujna, gęsta, krótka, rzadka, wysoka; mokra, sucha; skoszona, ścięta; młoda, nowa, świeża, wiosenna, zielona trawa
- trawy i nieużytki, trawy i zarośla
- kępa, zapach trawy; pożary traw
- trawa pachnie, zieleni się
- kosić, skosić, wypalać trawę;
- podpalanie, strzyżenie, wypalanie trawy/traw
- leżeć, paść się, położyć się, usiąść, siedzieć na trawie; biegać, chodzić po trawie
-
Koncerty poetycko-muzyczne zaczęły się na trawie koło leśniczówki latem 1983 roku.
źródło: NKJP: Kira Gałczyńska: Nie wrócę tu nigdy czyli Pożegnanie z Mazurami, 1998
Położyliśmy się na trawie i patrzyliśmy poprzez liście drzew na niebo.
źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem : (Francja 1940-1944), 1957
Na świeżo skoszonej trawie kwiaty wyglądają wspaniale.
źródło: NKJP: Zwyczajny niezwyczajny, Dziennik Polski, 2000-09-16
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. trawa
trawy
D. trawy
traw
C. trawie
trawom
B. trawę
trawy
N. trawą
trawami
Ms. trawie
trawach
W. trawo
trawy
-
psł. *trava (dial. *trěva) 'to, co się zużywa, co się spasa, karma’ > ‘zielona pasza, rośliny zużywane na paszę, trawa (rosnąca, ścięta)'
Rzeczownik od psł. czasownika *truti 'zużywać, jeść; truć’ (zob. truć), oparty na temacie czasu teraźniejszego *trov- (ze wzdłużeniem samogłoski rdzennej *o → *a).