zaborca - Wielki słownik języka polskiego PAN

ten, kto bezprawnie zajął terytorium innego kraju lub jego część i ustanowił w nim swoją władzę

Zwykle używane w odniesieniu do państw, które podzieliły między siebie terytorium Polski pod koniec XVIII wieku: Prus, Rosji i Austrii.

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Przynależność i podział terytorialny

typy terytoriów, podział administracyjny

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

stosunki międzynarodowe

	Rosyjski zaborca, niszcząc po klęsce powstania ze szczególną zajadłością wszelkie ślady polskości, niszczył również broń: jako oręż i jako symbol narodowej przynależności i tożsamości. źródło: NKJP: Włodzimierz Kwaśniewicz: Dzieje szabli w Polsce, 1993
	Toruń - miasto kwitnące w dziejach Rzeczypospolitej handlem, sławne swym bogactwem i pięknością, zamienił pruski zaborca w twierdzę, miasto urzędniczo-garnizonowe, z którego chciano kompletnie wyrugować polskość. źródło: NKJP: Alicja Grześkowiak:Szanowni Państwo, Gazeta Miejska nr 1(44), 2000
	Młode pokolenie nie chciało pogodzić się z ograniczeniami narzuconymi przez zaborcę. źródło: NKJP: Alicja Dybkowska, Jan Żaryn, Małgorzata Żaryn: Polskie dzieje od czasów najdawniejszych do współczesności, 1994
	Szkolnictwo było całkowicie uzależnione od rządów zaborców. źródło: NKJP: Sławomir Piskorz (red.): Zarys dydaktyki geografii, 1992
	[...] na brutalne wypędzenie czerwonoskórzy nie odpowiedzieli żadnym działaniem odwetowym, nie zginął z ich ręki ani jeden z zaborców. Pokornie, bez oporu Indianie opuścili swą wioskę. źródło: NKJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

Zob. też: