łożnica

Przerażony owym nadprzyrodzonym fenomenem dostojnik, przesądny jak każdy bezbożnik, zerwawszy się z łożnicy, czym prędzej padł na kolana i począł gorliwie się żegnać oraz wybijać pokłony przed niewidoczną zjawą.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004

Kurtyzany pływały w gondolach udających królewskie łożnice . Baldachimy i kolumny. Piernaty i złotogłowia.

źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska: Apokryf wenecki, 2004

Ona roześmieje się, każe cię znowu obić i wsadzić do wieży. A sama pójdzie do księcia Jana i obydwoje legną w łożnicy, będą się kochać, ba, gzić tak, że łożnica zatrzeszczy.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002