-
1.b
sytuacja, która jest przyczyną traumy - stanu psychicznego -
Ms. lp wymawiany: [trau̯matyźmie] lub [trau̯matyzmie].
-
[trau-matyzm] lub [trau-matysm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- traumatyzm śmierci, wojny
-
Bo ja się zaliczam do tego samego pokolenia co pan Andrzej Wajda. Jest to generacja naznaczona traumatyzmem wojny i śmierci.
źródło: NKJP: Maria222 Janion: Fatum zasłonięte, Gazeta Wyborcza, 1997-06-07
[...] odzywają się też rany polskiej podświadomości, nasze traumatyzmy: utrata kresów wschodnich, która wskutek jej nieodreagowania wspólnego nie pozwala przyswoić duchowo kresów zachodnich, wyrzuty sumienia wobec autochtonów, poczucie współwiny wobec Żydów...i wobec siebie samych
źródło: NKJP: Tadeusz Drewnowski: Próba scalenia : obiegi, wzorce, style : literatura polska 1944-1989, 1997
Największa liczba odejść od praktyk religijnych wiąże się nie z problemami teologii, ale właśnie z traumatyzmem nieudanej spowiedzi.
źródło: NKJP: Paweł Huelle; Jarosław Klejnocki; Krzysztof Koehler; Zbigniew Machej; Karol Maliszewski; Czesław Miłosz; Jacek Podsiadło; Andrzej Szczypiorski; Robert Tekieli; Wojciech Wencel; Jarosław Zalesiński: Ankieta: Religia i literatura, Fronda, 11, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. traumatyzm
traumatyzmy
D. traumatyzmu
traumatyzmów
C. traumatyzmowi
traumatyzmom
B. traumatyzm
traumatyzmy
N. traumatyzmem
traumatyzmami
Ms. traumatyzmie
traumatyzmach
W. traumatyzmie
traumatyzmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Od: traumatyczny , trauma