rozgryźć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

3. człowieka

  • 3.

    pot.  poznać prawdziwe motywy czyjegoś postępowania
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    nazwy działań intelektualnych człowieka

  • synonimy:  rozkąsić
    • nie można, nie móc, nie umieć, próbować rozgryźć kogoś
    • trudno kogoś rozgryźć
  • ? - Janka do tej pory nie rozgryzłem. Myślę jednak, że próbuje on wygrać jak najwięcej dla siebie.

    źródło: NKJP: Włodzimierz Knap, Samotni i przepracowani, Dziennik Polski 2003-03-05

    Co mi tam. Jak powiem prawdę i tak nie uwierzy. - Właściwie - zaczynam - ma pan rację, panie doktorze. Chirurg jest wyraźnie zadowolony: rozgryzł człowieka.

    źródło: NKJP: Ewa Winnicka, Gazeta Wyborcza, 1995-12-04

    Kloss obserwował go uważnie. Nie umiał rozgryźć tego człowieka. Chwilami mu ufał, chwilami wydawał mu się szczególnie podejrzany.

    źródło: NKJP: Andrzej Zbych: Stawka większa niż życie, 2000

    Jednak gdyby okazało się, że fałszowała podpisy, to w niczym nie zmniejszałoby to jej kwalifikacji, by wykrywać matactwa innych - podejrzewam, że oszust łatwiej nawet rozgryzie innego oszusta...

    źródło: NKJP: Cham musi odejść, Dziennik Polski, 2003-11-28

    Tyle czasu się znamy, a nie umiem cię rozgryźć; przecież ty nie jesteś zły i prymitywny, więc dlaczego? Chodziło jej o to, dlaczego tak, a nie inaczej postąpiłem z Magdą [...].

    źródło: NKJP: Witold Horwath: Seans, 1997

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozgryzę
    rozgryziemy
    2 os. rozgryziesz
    rozgryziecie
    3 os. rozgryzie
    rozgryzą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozgryzłem
    +(e)m rozgryzł
    rozgryzłam
    +(e)m rozgryzła
    rozgryzłom
    +(e)m rozgryzło
    rozgryźliśmy
    +(e)śmy rozgryźli
    rozgryzłyśmy
    +(e)śmy rozgryzły
    2 os. rozgryzłeś
    +(e)ś rozgryzł
    rozgryzłaś
    +(e)ś rozgryzła
    rozgryzłoś
    +(e)ś rozgryzło
    rozgryźliście
    +(e)ście rozgryźli
    rozgryzłyście
    +(e)ście rozgryzły
    3 os. rozgryzł
    rozgryzła
    rozgryzło
    rozgryźli
    rozgryzły

    bezosobnik: rozgryziono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozgryźmy
    2 os. rozgryź
    rozgryźcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozgryzłbym
    bym rozgryzł
    rozgryzłabym
    bym rozgryzła
    rozgryzłobym
    bym rozgryzło
    rozgryźlibyśmy
    byśmy rozgryźli
    rozgryzłybyśmy
    byśmy rozgryzły
    2 os. rozgryzłbyś
    byś rozgryzł
    rozgryzłabyś
    byś rozgryzła
    rozgryzłobyś
    byś rozgryzło
    rozgryźlibyście
    byście rozgryźli
    rozgryzłybyście
    byście rozgryzły
    3 os. rozgryzłby
    by rozgryzł
    rozgryzłaby
    by rozgryzła
    rozgryzłoby
    by rozgryzło
    rozgryźliby
    by rozgryźli
    rozgryzłyby
    by rozgryzły

    bezosobnik: rozgryziono by

    bezokolicznik: rozgryźć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozgryzłszy

    gerundium: rozgryzienie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: rozgryziony

  • bez ograniczeń + rozgryźć +
    KOGO
  • ogsł. *orz-gryzti 'gryząć, rozdzielić na kawałki, części'

    Zob.  gryźć