dryń

  • wyraz służący do naśladowania dźwięku wydawanego przez dzwonek lub inne podobnie brzmiące urządzenie
  • Występuje także w formie drryń, drrryń, drryyń itd., ze zwielokrotnieniem liter r, y lub ń, co ma ilustrować wydłużenie dźwięków, do których się odnoszą. Zwykle w formie zwielokrotnionej: dryń-dryń, która informuje o powtarzalności dźwięku.

  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    dźwięki

  • Wiadomo, że do budzenia wystarczy zwykły budzik, niech go więc książę nakręci i tyle [...]. Dryń, dryń – i królewna zrywa się na równe nogi.

    źródło: Wprost, 1997 (books.google.pl)

    Drrryń - słyszę drażniący dźwięk budzika.

    źródło: NKJP: Szymon Wróbel: Krakowskiego clubbingu, Dziennik Polski, 2008-04-17

    Drryyń! Oprócz tego, że dzwonki kojarzą się z sygnałem zamykanych drzwi w jelczu, to jest to oczywiście jeden z symboli powrotu do szkolnych ławek.

    źródło: Internet: facebook.com/mpkwkrasniku

    Drryyńń! Dzwonek - pomyślałem z ulgą.

    źródło: Alicja Zarzyka: Opowieści z życia i fantazji. Mój dzień, Forum Mistrzów Pióra, 2015-08 (docplayer.pl)

    Drrrryń-drrryń. O, to moja komórka.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: wykrzyknik

  • Wyraz pochodzenia dźwiękonaśladowczego

CHRONOLOGIZACJA:
1824, Fryderyk Skarbek, Podróż bez celu, t. 1, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 07.02.2023