nieuk
-
pogard. osoba, która niewiele wie i umie, bo nie uczyła się lub nie chce się uczyć
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- nieuk i ignorant; leń i nieuk, głupek i nieuk, debil i nieuk
- wyzywać kogoś od nieuków
-
[...] tylko niech pan notuje, bo gotów jestem w reportażu wyjść na nieuka i durnia, jeśli poplącze pan terminy fachowe.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
O Krzyśku nakręcili film w telewizji białostockiej. Jest absolutnym nieukiem, analfabetą. Malowaniem opowiada o sobie, o swoich przeżyciach.
źródło: NKJP: Beata Machowska-Kaczmarek: Dwa światy, Polska Głos Wielkopolski, 2004-09-25
Zwykliśmy wieszać psy na amerykańskiej szkole, że wypuszcza nieuków.
źródło: NKJP: Maria Kruczkowska: Pierwsze: nie nudzić, Gazeta Wyborcza, 1999-09-04
Naczelnicy (dyrektorzy) zobowiązani zostali do opieki nad uczącymi się i kontroli ich wyników oraz do wstrzymywania awansów nieukom, a nawet degradowania opornych.
źródło: NKJP: Aleksander Pawlicki: Kompletna szarość. Cenzura w latach 1956-1972. Instytucja i ludzie, 2001
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nieuk
nieucy
przestarz. nieukowie
ndepr nieuki
depr D. nieuka
nieuków
C. nieukowi
nieukom
B. nieuka
nieuków
N. nieukiem
nieukami
Ms. nieuku
nieukach
W. nieuku
nieucy
przestarz. nieukowie
ndepr nieuki
depr -