mierzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. wywoływać u kogoś niechęć lub wstręt

[mier-zić]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

	Ci, których mierziły lektury obowiązkowe, budowali mosty, drogi, wielkie zakłady przemysłowe, rozsławiając polską technikę w świecie. źródło: NKJP: Choroba nieuleczalna, Polityka, 2002-10-12
	Nie podobaliśmy się im, mierził ich nasz widok - co aż nazbyt niedwuznacznie okazywali wyrazem swych twarzy. źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Nowa przygoda: Gwinea, 1962
	Kolega chirurg, który wyjechał do Niemiec, powiedział mi niedawno: Nie żałuję, bo w Polsce mierziło mnie, że dawali mi koperty, a ja na nie... czekałem. źródło: NKJP: Rozmawiała: Danuta Pawlicka: W 4 oczy z dr. Andrzejem Baszkowskim, Gazeta Poznańska, 2005-08-03
	Mierzi mnie, kiedy ktoś zwraca się do mnie „panie prezesie”. źródło: NKJP: Kocham normalność, Dziennik Polski, 2005-05-09

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	mierziłem +(e)m mierził	mierziłam +(e)m mierziła	mierziłom +(e)m mierziło	mierziliśmy +(e)śmy mierzili	mierziłyśmy +(e)śmy mierziły
2 os.	mierziłeś +(e)ś mierził	mierziłaś +(e)ś mierziła	mierziłoś +(e)ś mierziło	mierziliście +(e)ście mierzili	mierziłyście +(e)ście mierziły
3 os.	mierził	mierziła	mierziło	mierzili	mierziły

bezosobnik: mierżono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę mierził będę mierzić	będę mierziła będę mierzić	będę mierziło będę mierzić	będziemy mierzili będziemy mierzić	będziemy mierziły będziemy mierzić
2 os.	będziesz mierził będziesz mierzić	będziesz mierziła będziesz mierzić	będziesz mierziło będziesz mierzić	będziecie mierzili będziecie mierzić	będziecie mierziły będziecie mierzić
3 os.	będzie mierził będzie mierzić	będzie mierziła będzie mierzić	będzie mierziło będzie mierzić	będą mierzili będą mierzić	będą mierziły będą mierzić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		mierzijmy mierźmy
2 os.	mierzij mierź	mierzijcie mierźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	mierziłbym bym mierził	mierziłabym bym mierziła	mierziłobym bym mierziło	mierzilibyśmy byśmy mierzili	mierziłybyśmy byśmy mierziły
2 os.	mierziłbyś byś mierził	mierziłabyś byś mierziła	mierziłobyś byś mierziło	mierzilibyście byście mierzili	mierziłybyście byście mierziły
3 os.	mierziłby by mierził	mierziłaby by mierziła	mierziłoby by mierziło	mierziliby by mierzili	mierziłyby by mierziły

bezosobnik: mierżono by

bezokolicznik: mierzić

imiesłów przysłówkowy współczesny:

mierżąc

gerundium: mierżenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: mierżący

	+	mierzić	+	KOGO
(to), że ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE	+	mierzić	+	KOGO

psł. *mŕ̥ziti 'ziębić, mrozić > sprawiać, że coś jest nienawistne, odrażające'