apatia - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. stan zobojętnienia, niewrażliwości na bodźce płynące ze świata zewnętrznego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

tępota

ogólna, zupełna apatia
bierność i apatia, osłabienie i apatia, przygnębienie i apatia, smutek i apatia, znużenie i apatia
apatia ogarnęła kogoś
popaść w apatię

	Zanim jeszcze na skutek zapalenia mózgu musiał leżeć w łóżku, popadł w jakąś apatię . źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1946
	W depresjach na podłożu organicznym zwykle element apatii wysuwa się na pierwszy plan. Chory jest bezczynny, obojętny, do niczego nie potrafi się zabrać. źródło: NKJP: Antoni Kępiński: Melancholia, 1974
	Czułem się jeszcze bardzo źle. Wiadomości o samobójstwie Steinfgera i bojowych wywodów porucznika słuchałem w stanie apatii, nie mogąc jakoś przejąć się tym wszystkim. źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
	Franker ostrzegał, że ten rodzaj leczenia może stłumić okresowo pamięć chorego, zmącić jego zachowanie, przynieść ostre zahamowania, wywołać objawy apatii, amnezji, afazji. źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Doktor Twardowski, 1977
	W pokonaniu apatii, smutku i znalezieniu motywacji pomóc może otwarcie się na świat i ludzi. źródło: NKJP: Szczęśliwi staruszkowie, Dziennik Polski, 2008-08-07

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Inne uwagi

Zwykle lp

internac.

ang. apathy

fr. apathie

niem. Apathie

z gr. apátheia 'niewrażliwość, bezczucie'