-
4.
pot. mężczyzna, którego mówiący bliżej nie zna -
W funkcji M. lp bywa używana forma równokształtna z W. lp, np. Jakiś gościu mnie zaczepił na korytarzu .
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
płeć -
- dziwny; inteligentny; fajny, miły, porządny, równy, sympatyczny; tajemniczy gość
- jeden gość
- gość z brodą
- być jakimś gościem
-
Znam jednego gościa z Litwy - powiedział gitarzysta i uśmiechnął się. - Grywał na cymbałach.
źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Nie ma takiego miasta, 2010
- „Józef Tkaczuk”? - mruknął Robert, odwracając się w stronę wyjścia. - Skądś znam gościa.
źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Dziewczyny z Portofino, 2005
Wyglądasz mi na inteligentnego gościa, który umie wyczyścić tenisówki.
źródło: NKJP: Jacek Głębski: Kuracja, 1998
Był ogromnie zaskoczony, gdy podszedłem do niego po meczu i przedstawiłem się. [...] Bardzo fajny z niego gość, naprawdę.
źródło: NKJP: Mariusz Biel: DUŻO MUSI SIĘ ZMIENIĆ, Sztafeta, 26, 2005
Co będzie, jeśli ktoś ze środka tłumu, jakiś anonimowy gość, rzuci twardym przedmiotem, zrani kogoś i wywoła bójkę [...]?
źródło: NKJP: Marcin Przybyłek: Gamedec. Zabaweczki. Błyski, Esensja, 2008-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. gość
goście
ndepr goście
depr D. gościa
gości
C. gościowi
gościom
B. gościa
gości
N. gościem
gośćmi
Ms. gościu
gościach
W. gościu
goście
ndepr goście
depr Inne uwagi
W funkcji M. lp bywa używana forma równokształtna z W. lp, np. Jakiś gościu mnie zaczepił na korytarzu
-
psł. *gostь 'przybysz, obcy; osoba przybyła w odwiedziny, zaproszona w gościnę'