-
książk.
w sposób charakterystyczny dla hucznej zabawy, której towarzyszy nadmierne spożywanie alkoholu i swoboda obyczajowa przechodząca w rozwiązłość
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Czas wolny
rozrywka
-
-
|
- No to, panowie! Na cześć tej chluby naszej! Hej, za mózg! - podniósł flaszkę. - Ale proszę spełnić toast bachicznie, bukolicznie i anakolicznie!!
źródło: NKJP: Stanisław Lem: Pamiętnik znaleziony w wannie, 1961
|
|
[...] fortepian (słychać go już lepiej) traktowany jest perkusyjnie i towarzyszy bachicznie i afrykańsko rozbrykanej orkiestrze.
źródło: Res Publica Nowa, 2001 (books.google.pl)
|
|
[...] zamiast leczyć duszę, uczuł się smutnym włóczęgą w obcym, bachicznie rozbawionym tłumie.
źródło: Pamiętnik Słowiański, 1958 (books.google.pl)
|
|
- Niech pani daje koniak, potem ureguluję rachunki - to [...] zabrzmiało bardzo bachicznie.
źródło: Janusz Olczak: Jubileusz Marandy, 1977 (books.google.pl)
|
-
-
CHRONOLOGIZACJA:
1873,
Kłosy, nr 426, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 28.02.2023