bachicznie

  • książk.  w sposób charakterystyczny dla hucznej zabawy, której towarzyszy nadmierne spożywanie alkoholu i swoboda obyczajowa przechodząca w rozwiązłość
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Czas wolny

    rozrywka

    • bachicznie rozbawiony
  • - No to, panowie! Na cześć tej chluby naszej! Hej, za mózg! - podniósł flaszkę. - Ale proszę spełnić toast bachicznie, bukolicznie i anakolicznie!!

    źródło: NKJP: Stanisław Lem: Pamiętnik znaleziony w wannie, 1961

    [...] fortepian (słychać go już lepiej) traktowany jest perkusyjnie i towarzyszy bachicznie i afrykańsko rozbrykanej orkiestrze.

    źródło: Res Publica Nowa, 2001 (books.google.pl)

    [...] zamiast leczyć duszę, uczuł się smutnym włóczęgą w obcym, bachicznie rozbawionym tłumie.

    źródło: Pamiętnik Słowiański, 1958 (books.google.pl)

    - Niech pani daje koniak, potem ureguluję rachunki - to [...] zabrzmiało bardzo bachicznie.

    źródło: Janusz Olczak: Jubileusz Marandy, 1977 (books.google.pl)

  • część mowy: przysłówek

  • Od: Bachus

CHRONOLOGIZACJA:
1873, Kłosy, nr 426, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 28.02.2023