okutać
-
pot. owinąć czymś jakąś część ciała lub całego człowieka
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań -
- okutać chustkami, szalami, szmatami; szalikiem
- okutać w chustkę, w koc, w kożuch, w płaszcz, w polar
-
Misia włożyła na siebie dwie spódnice, dwa swetry, głowę okutała chustą.
źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996
[...] w lecie okutała mi Karolcię w 3 kocyki, bo noworodek musi mieć ciepło, a mała miała aż wypieki na twarzy [...].
źródło: NKJP: Internet
Triumfalnie upakowali mnie do parokonnych sań, okutali nogi i ruszyliśmy w miasto!
źródło: NKJP: M. Rutkowska: Wspomnienie o Józefie Otłowskiem, Tygodnik Ciechanowski, 2007-11-03
Uzbrojeni po zęby, okutani w kamizelki kuloodporne żołnierze patrolują okolicę w dzień i w nocy.
źródło: NKJP: Łukasz Czeszumski: Wojna przyszła z ropą, Polityka, 2007-03-31
[...] szedł okutany bandażami, przez które przezierała krew.
źródło: NKJP: Ewa Berberyusz: Moja teczka, 2006
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. okutam
okutamy
2 os. okutasz
okutacie
3 os. okuta
okutają
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. okutałem
+(e)m okutał
okutałam
+(e)m okutała
okutałom
+(e)m okutało
okutaliśmy
+(e)śmy okutali
okutałyśmy
+(e)śmy okutały
2 os. okutałeś
+(e)ś okutał
okutałaś
+(e)ś okutała
okutałoś
+(e)ś okutało
okutaliście
+(e)ście okutali
okutałyście
+(e)ście okutały
3 os. okutał
okutała
okutało
okutali
okutały
bezosobnik: okutano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. okutajmy
2 os. okutaj
okutajcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. okutałbym
bym okutał
okutałabym
bym okutała
okutałobym
bym okutało
okutalibyśmy
byśmy okutali
okutałybyśmy
byśmy okutały
2 os. okutałbyś
byś okutał
okutałabyś
byś okutała
okutałobyś
byś okutało
okutalibyście
byście okutali
okutałybyście
byście okutały
3 os. okutałby
by okutał
okutałaby
by okutała
okutałoby
by okutało
okutaliby
by okutali
okutałyby
by okutały
bezosobnik: okutano by
bezokolicznik: okutać
imiesłów przysłówkowy uprzedni: okutawszy
gerundium: okutanie
liczba pojedyncza liczba mnoga M. okutanie
okutania
D. okutania
okutań
C. okutaniu
okutaniom
B. okutanie
okutania
N. okutaniem
okutaniami
Ms. okutaniu
okutaniach
W. okutanie
okutania
imiesłów przymiotnikowy bierny: okutany
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. okutany
okutany
okutany
okutane
okutana
D. okutanego
okutanego
okutanego
okutanego
okutanej
C. okutanemu
okutanemu
okutanemu
okutanemu
okutanej
B. okutanego
okutanego
okutany
okutane
okutaną
N. okutanym
okutanym
okutanym
okutanym
okutaną
Ms. okutanym
okutanym
okutanym
okutanym
okutanej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. okutani
okutani
okutane
okutane
D. okutanych
okutanych
okutanych
okutanych
C. okutanym
okutanym
okutanym
okutanym
B. okutanych
okutanych
okutanych
okutane
N. okutanymi
okutanymi
okutanymi
okutanymi
Ms. okutanych
okutanych
okutanych
okutanych
-
+ okutać + KOGO/CO + w CO
+ okutać + KOGO/CO + CZYM -
psł. *kutati / *kǫtati 'okrywać, osłaniać, otulać'