obrumienić

  • nadać złocistobrązowy kolor ze wszystkich stron podczas smażenia lub pieczenia
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Jedzenie i jego przygotowanie

    czynności związane z przyrządzaniem jedzenia

    • obrumienić cebulę, kawałki (indyka, kurczaka...), mięso
    • obrumienić na maśle, na oleju, na tłuszczu
  • Oczyszczone i nasolone kurczęta pokrajać na cztery części, a obrumieniwszy je na maśle, dusić pod przykryciem [...].

    źródło: NKJP: Kurczaki inaczej, Dziennik Polski, 2002-06-08

    Z węgierskich zup triumfuje na pewno fasolowa z papryką, golonką i boczkiem, obrumienionymi kawałkami kiełbasy, zasmażką i, jakby jeszcze tego było mało, podlana na koniec tłustą śmietaną.

    źródło: NKJP: Gabriela Pewińska, Węgierski bogracz, Wieczór Wybrzeża, 2001-03-30

    Rozgrzałam na patelni olej, ułożyłam rolady, ponownie oprószyłam pieprzem i solą. Po obrumienieniu z każdej strony przełożyłam do rondla, dodałam drobno poszatkowane pieczarki i dusiłam pod przykryciem, skrapiając od czasu do czasu wodą.

    źródło: NKJP: Monika Babcia: Obiad z Expressem, Gazeta Poznańska, 2002-04-02

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. obrumienię
    obrumienimy
    2 os. obrumienisz
    obrumienicie
    3 os. obrumieni
    obrumienią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. obrumieniłem
    +(e)m obrumienił
    obrumieniłam
    +(e)m obrumieniła
    obrumieniłom
    +(e)m obrumieniło
    obrumieniliśmy
    +(e)śmy obrumienili
    obrumieniłyśmy
    +(e)śmy obrumieniły
    2 os. obrumieniłeś
    +(e)ś obrumienił
    obrumieniłaś
    +(e)ś obrumieniła
    obrumieniłoś
    +(e)ś obrumieniło
    obrumieniliście
    +(e)ście obrumienili
    obrumieniłyście
    +(e)ście obrumieniły
    3 os. obrumienił
    obrumieniła
    obrumieniło
    obrumienili
    obrumieniły

    bezosobnik: obrumieniono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. obrumieńmy
    2 os. obrumień
    obrumieńcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. obrumieniłbym
    bym obrumienił
    obrumieniłabym
    bym obrumieniła
    obrumieniłobym
    bym obrumieniło
    obrumienilibyśmy
    byśmy obrumienili
    obrumieniłybyśmy
    byśmy obrumieniły
    2 os. obrumieniłbyś
    byś obrumienił
    obrumieniłabyś
    byś obrumieniła
    obrumieniłobyś
    byś obrumieniło
    obrumienilibyście
    byście obrumienili
    obrumieniłybyście
    byście obrumieniły
    3 os. obrumieniłby
    by obrumienił
    obrumieniłaby
    by obrumieniła
    obrumieniłoby
    by obrumieniło
    obrumieniliby
    by obrumienili
    obrumieniłyby
    by obrumieniły

    bezosobnik: obrumieniono by

    bezokolicznik: obrumienić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: obrumieniwszy

    gerundium: obrumienienie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: obrumieniony

    odpowiednik aspektowy: obrumieniać

  • bez ograniczeń + obrumienić +
    CO + (na CZYM)
  • Zob. rumiany

CHRONOLOGIZACJA:
1835, Jan Szytler, Kucharka oszczędna, czyli przepisy dla gospodyń wieyskich, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 01.03.2023