panek

- Nie wstydźcie się, dobrzy ludzie - rzekł z fałszywą jowialnością. - Powiedzcie, z czym przychodzicie. Stevar aż zatrząsł się ze złości, słysząc ton młodego panka, ale posłusznie zamknął usta [...].

źródło: NKJP: Iwona Surmik: Smoczy Pakt, 2003

Jechaliśmy wygodnie aż do Torunia. Tam nagle do naszego przedziału wszedł młody panek, a przecież wszystkie miejsca były zajęte, powiedział do ojca: „Niech pan dzieciaka weźmie na kolana”. Na tego „dzieciaka” wszyscyśmy zesztywnieli, bo tak przecież nikt nigdy nie mówił, ale ojciec cicho i grzecznie powiedział, że dziecko ma swój bilet i tym samym prawo do swojego miejsca.

źródło: NKJP: Monika Żeromska: Na zawsze nie wiem, Gazeta Wyborcza, 1993-03-13