opętany II - Wielki słownik języka polskiego PAN

człowiek, który zachowuje się nieobliczalnie, gdyż pozostaje pod wpływem złych mocy

W odniesieniu do kobiet używa się wyrazu opętana .

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

wierzenia i przesądy

synonimy:

opętaniec

	Podejmujecie się czego? - Wypędzić z opętanego złego ducha. - Takiście pewni - opat przekrzywił głowę - że to opętanie? źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
	Chyba sam nie wierzysz w to, co piszesz. Ale przyjmując ten sposób myślenia, to skąd np. opętanemu bierze się znajomość języka już zapomnianego (np. starohebrajski), o którego istnieniu nawet nie słyszał? źródło: NKJP: Internet
	Wtem rozległ się krzyk: „Tej nocy uderzyłam starego! Zobaczycie, że nie zejdzie do ołtarza!” – wrzeszczała na całe gardło opętana. źródło: NKJP: Błażej Strzechmiński OFMCap: Siły ciemności, Głos Ojca Pio, 2001-04
	Zakonnicy ogłosili, że z ciała opętanej wypędzili 12 652 demony [...]. źródło: NKJP: Internet

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1