oprych

  • pot.  osoba, która napada na ludzi lub rabuje cudze mienie
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    przestępstwa

  • synonimy:  opryszek
    • agresywny, potężny oprych; pijane, uliczne oprychy
    • dwóch oprychów
    • ścigać oprychów
  • Gdy komisarz [...] i aspirant [...] sprawdzali melinę, z której okien strzelano do przechodniów z wiatrówki, potężny oprych zaatakował ich przedwojennym metrowym tasakiem.

    źródło: NKJP: Paweł Kocięba-Żabski: Wrocław, Gazeta Wyborcza, 1992-07-15

    W głowie mam dziurę po kastecie, którym poczęstował mnie podczas bójki jakiś oprych.

    źródło: NKJP: Internet

    Wtedy oprychy zaatakowały Wilka. Uderzony z główki padł na chodnik. Napastnicy próbowali go dusić. Jeden z przechodniów zadzwonił po policję.

    źródło: NKJP: Krzysztof Oremus: I to ma być wasze zero tolerancji?!, Super Express, 2006

    [...] uzbrojony w pistolet oprych grożąc ekspedientce użyciem siły zrabował z kasy 400 złotych [...].

    źródło: NKJP: K.Kowalski: Zatrzymany przez antyterrorystów, Tygodnik Ciechanowski, 2005-05-11

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. oprych
    oprychowie
    ndepr
    oprychy
    depr
    D. oprycha
    oprychów
    C. oprychowi
    oprychom
    B. oprycha
    oprychów
    N. oprychem
    oprychami
    Ms. oprychu
    oprychach
    W. oprychu
    oprychowie
    ndepr
    oprychy
    depr
CHRONOLOGIZACJA:
1922, Język Polski, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 23.03.2023