-
1.
broń składająca się z ostrza i rękojeści, służąca do walki wręcz poprzez zadawanie cięć -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
hiperonimy: broń
-
- ostrze, rękojeść kordu
-
[...] na podstawie wzmianki z 1 poł. XV wieku [...] można sądzić, że pod terminem cultellus kryje się nie tylko nóż, lecz także kord, a być może i tasak.
źródło: NKJP: Zofia Wilk-Woś: Broń i oporządzenie jeździeckie w inwentarzach mieszczan krakowskich z drugiej połowy XV wieku, 2000-11-01
Bosman z widoczną ulgą wetknął piszczałkę za pas, obok kordu i bata.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Smoczy pazur, 2003
Zmacał dłonią rękojeść korda, kolejnego z otrzymanych w Świdnicy podarunków. A potem pochylił się w siodle i popędził konia.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Przed krakowianami i turystami wystąpili członkowie rycerskiego bractwa, prezentując kopie oryginalnych strojów i zbroi, a także walcząc przy pomocy mieczy i kordów, a nawet toporów.
źródło: NKJP: Walki rycerskie w Rynku Głównym, Gazeta Krakowska, 2007-08-13
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kord
kordy
D. korda
kordu
kordów
C. kordowi
kordom
B. kord
kordy
N. kordem
kordami
Ms. kordzie
kordach
W. kordzie
kordy