naplotkować - Wielki słownik języka polskiego PAN

rozmawiając w nieoficjalnych okolicznościach, przekazać wiele niesprawdzonych lub nieprawdziwych wiadomości

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

	- To byli wścibscy ludzie i naplotkowali o panu. [...] Właścicielka pensjonatu przeprowadziła odpowiedni wywiad już wówczas, gdy pan zarezerwował pokój. źródło: NKJP: Zdolne szelmy, te Kossaki, Polski, 2000-08-09
	Gdyby każdy z nas przyznał się, co komu kiedy powiedział, na kogo w złości naplotkował, [...] z kim utrzymywał kontakty towarzyskie [...], to suma tych wyznań dałaby pełniejszy obraz funkcjonowania tajnych służb [...]. źródło: NKJP: Stefan Pastuszewski: Autolustracja, Akant, 2006-08
	Ludzie z pałacu [...] na prowincję nie jeździli, bo wystarczy, że człowiek opuści pałac, a tu na niego naplotkują, nadonoszą, tak że kiedy wróci, przekona się, że już wrogowie przesunęli go bliżej bruku. źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Cesarz, 2005
	Zamówił jarzębiak, bywalcy wytłumaczyli mu, że komendant jest bardzo ustosunkowany w Warszawie, naplotkowali o realiach codziennych. źródło: Janusz Roszko: Westerplatte broni się jeszcze, 1989 (books.google.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naplotkowałem +(e)m naplotkował	naplotkowałam +(e)m naplotkowała	naplotkowałom +(e)m naplotkowało	naplotkowaliśmy +(e)śmy naplotkowali	naplotkowałyśmy +(e)śmy naplotkowały
2 os.	naplotkowałeś +(e)ś naplotkował	naplotkowałaś +(e)ś naplotkowała	naplotkowałoś +(e)ś naplotkowało	naplotkowaliście +(e)ście naplotkowali	naplotkowałyście +(e)ście naplotkowały
3 os.	naplotkował	naplotkowała	naplotkowało	naplotkowali	naplotkowały

bezosobnik: naplotkowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		naplotkujmy
2 os.	naplotkuj	naplotkujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naplotkowałbym bym naplotkował	naplotkowałabym bym naplotkowała	naplotkowałobym bym naplotkowało	naplotkowalibyśmy byśmy naplotkowali	naplotkowałybyśmy byśmy naplotkowały
2 os.	naplotkowałbyś byś naplotkował	naplotkowałabyś byś naplotkowała	naplotkowałobyś byś naplotkowało	naplotkowalibyście byście naplotkowali	naplotkowałybyście byście naplotkowały
3 os.	naplotkowałby by naplotkował	naplotkowałaby by naplotkowała	naplotkowałoby by naplotkowało	naplotkowaliby by naplotkowali	naplotkowałyby by naplotkowały

bezosobnik: naplotkowano by

bezokolicznik: naplotkować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: naplotkowawszy

gerundium: naplotkowanie

imiesłów przymiotnikowy bierny: naplotkowany

	+	naplotkować	+	(na KOGO)
	+	naplotkować	+	(o KIM/CZYM)