-
1.
żołnierz w dawnym wojsku, który służył oficerowi w codziennych czynnościach -
[ordynãs] lub [ordynans]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
osoby związane z wojskiem i wojną
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
hiperonimy: żołnierz
-
Anna zaczęła delikatnie wypytywać go o obóz. Ogrodnik opowiadał chętnie wszystko, co wiedział. - Jeszcze miesiąc temu byli tam sami francuscy oficerowie i ich ordynansi, ale wszystkich wywieziono. Teraz zwożą Polaków.
źródło: NKJP: Mija Kabat: Kontrakt panny Brandt, 2009
[...] to był chyba jakiś major, w takim stalowym mundurze, przyszedł ze swoim ordynansem i powiedział, że mu moje mieszkanie przydzielono [...].
źródło: NKJP: Wiesław Paweł Szymański: Niedźwiedź w katedrze, 1981
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ordynans
ordynansi
ndepr ordynansy
depr D. ordynansa
ordynansów
C. ordynansowi
ordynansom
B. ordynansa
ordynansów
N. ordynansem
ordynansami
Ms. ordynansie
ordynansach
W. ordynansie
ordynansi
ndepr ordynansy
depr -
fr. ordonnance