-
2.
książk. odbywający się bądź przeprowadzany z pomocą wojska lub grupy ludzi wyposażonych w oręż -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń -
synonimy: zbrojny
-
- rozprawa, walka orężna; starcie orężne; czyny orężne
-
W XIX w. uważano, że tylko walka orężna może doprowadzić do wyzwolenia kraju, nie zważając na to, że kolejne powstania nie przynosiły skutku.
źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Gałuszko a tradycja polska, Gazeta Wyborcza, 1993-02-11
Strajk powszechny nie mógł trwać w nieskończoność i sam przez się nie mógł obalić caratu, walka orężna wymagała zaś przygotowań, środków materialnych i broni.
źródło: NKJP: Stefan Kieniewicz: Historia Polski 1795-1918, 1968
Uniwersytet w Paryżu uzyskał ostatecznie pełną niezależność wobec władzy świeckiej i własne przywileje dopiero po krwawych wydarzeniach w r. 1229, kiedy to doszło do starć orężnych pomiędzy studentami a policją królewską [...].
źródło: NKJP: Daniel Olszewski: Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. orężny
orężny
orężny
orężne
orężna
D. orężnego
orężnego
orężnego
orężnego
orężnej
C. orężnemu
orężnemu
orężnemu
orężnemu
orężnej
B. orężnego
orężnego
orężny
orężne
orężną
N. orężnym
orężnym
orężnym
orężnym
orężną
Ms. orężnym
orężnym
orężnym
orężnym
orężnej
W. orężny
orężny
orężny
orężne
orężna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. orężni
orężni
orężne
orężne
D. orężnych
orężnych
orężnych
orężnych
C. orężnym
orężnym
orężnym
orężnym
B. orężnych
orężnych
orężnych
orężne
N. orężnymi
orężnymi
orężnymi
orężnymi
Ms. orężnych
orężnych
orężnych
orężnych
W. orężni
orężni
orężne
orężne
-
Rz + orężny + szyk: neutralny -