krasomówczy
-
książk. taki, który potrafi pięknie przemawiać
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
synonimy: oratorski
-
- dar, konkurs, talent krasomówczy; sztuka krasomówcza; umiejętności, zdolności krasomówcze
-
Ważną rolę w kształtowaniu języka polityki odgrywały mowy wygłaszane na sejmach, sejmikach i przy innych okazjach. Popisy krasomówcze znamionowały wytrawnego polityka. Czytanie z kartki było niedopuszczalne.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych: praca zbiorowa, 2004
We Wielu gawędziarze swoimi krasomówczymi umiejętnościami będą popisywać się po raz 23.
źródło: NKJP: (G.W., mid, jard): Turnieje i festyny, Dziennik Bałtycki, 2000-07-15
Łatwo też ławą przysięgłych manipulować, często los oskarżonego zależy od krasomówczego talentu obrońcy.
źródło: NKJP: Dwunastu sprawiedliwych, Dziennik Polski, 2000-09-16
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. krasomówczy
krasomówczy
krasomówczy
krasomówcze
krasomówcza
D. krasomówczego
krasomówczego
krasomówczego
krasomówczego
krasomówczej
C. krasomówczemu
krasomówczemu
krasomówczemu
krasomówczemu
krasomówczej
B. krasomówczego
krasomówczego
krasomówczy
krasomówcze
krasomówczą
N. krasomówczym
krasomówczym
krasomówczym
krasomówczym
krasomówczą
Ms. krasomówczym
krasomówczym
krasomówczym
krasomówczym
krasomówczej
W. krasomówczy
krasomówczy
krasomówczy
krasomówcze
krasomówcza
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. krasomówczy
krasomówczy
krasomówcze
krasomówcze
D. krasomówczych
krasomówczych
krasomówczych
krasomówczych
C. krasomówczym
krasomówczym
krasomówczym
krasomówczym
B. krasomówczych
krasomówczych
krasomówczych
krasomówcze
N. krasomówczymi
krasomówczymi
krasomówczymi
krasomówczymi
Ms. krasomówczych
krasomówczych
krasomówczych
krasomówczych
W. krasomówczy
krasomówczy
krasomówcze
krasomówcze
-
Od: krasa ('uroda, piękno'), mówić