plenarny
-
taki, w którym uczestniczą wszyscy zebrani gdzieś w określonym celu członkowie jakiejś organizacji czy instytucji
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
działalność naukowa -
- zjazd plenarny; debata, dyskusja; konferencja, sesja plenarna; posiedzenie, spotkanie, zebranie plenarne; obrady, rozmowy plenarne
-
Uczestnicy dyskusji plenarnej zgodzili się, że w kwestii wzajemnego zrozumienia zostaje jeszcze bardzo dużo do zrobienia.
źródło: NKJP: Co nas łącz?, Gazeta Krakowska, 2002-04-22
Posiedzenia plenarne, na których obecni byli wszyscy delegaci, zwoływano rzadko; prace konferencji odbywały się w kilkudziesięciu komisjach.
źródło: NKJP: Janusz Pajewski: Historia powszechna 1871-1918, 1967
Po obradach plenarnych obaj przywódcy uznali, że stosunki między naszymi państwami są bardzo dobre.
źródło: NKJP: Krzysztof Oremus: Cudu nie będzie, Trybuna Śląska, 1998
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. plenarny
plenarny
plenarny
plenarne
plenarna
D. plenarnego
plenarnego
plenarnego
plenarnego
plenarnej
C. plenarnemu
plenarnemu
plenarnemu
plenarnemu
plenarnej
B. plenarnego
plenarnego
plenarny
plenarne
plenarną
N. plenarnym
plenarnym
plenarnym
plenarnym
plenarną
Ms. plenarnym
plenarnym
plenarnym
plenarnym
plenarnej
W. plenarny
plenarny
plenarny
plenarne
plenarna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. plenarni
plenarni
plenarne
plenarne
D. plenarnych
plenarnych
plenarnych
plenarnych
C. plenarnym
plenarnym
plenarnym
plenarnym
B. plenarnych
plenarnych
plenarnych
plenarne
N. plenarnymi
plenarnymi
plenarnymi
plenarnymi
Ms. plenarnych
plenarnych
plenarnych
plenarnych
W. plenarni
plenarni
plenarne
plenarne
-