-
1.
ciąg wydarzeń przedstawionych przez kogoś słowami w krótkiej formie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
nazwy działań intelektualnych człowieka
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
- krótka, wymyślona opowiastka
- usłyszeć, wysłuchać opowiastki
-
Powiedz jej, że nie przepadasz za tym gościem; konkretnie - dlaczego i co Ci się w nim nie podoba. I że nie masz zamiaru więcej opowiastek o nim wysłuchiwać.
źródło: NKJP: Internet
Pojawiła się także opowiastka wygłoszona przez jedną z Mazowszanek, o perypetiach pewnej Kurpianki, podczas wyprawy do miasta „po cukier i kawę dla swego chłopa”.
źródło: NKJP: współpracownik: Wielkanoc po kurpiowsku, Tygodnik Ciechanowski, 2004-04-10
To kompletna bzdura i jakaś bajka wyssana z palca - odpowiedział po wysłuchaniu opowiastki. - Ta opowieść jest nawet niewiarygodna, bo przecież, gdyby zostało u nas zgubione, a potem znalezione dziecko, nasi pracownicy, nasza ochrona zareagowałaby bardzo szybko i konkretnie.
źródło: NKJP: (WCH): Jakaś dziewczynka, jakieś przebranie, Dziennik Polski, 2008-11-10
Na koniec pan Waldemar zaprosił wszystkich na kolejne spotkania przy śpiewie i opowiastkach, które odbywać się będą co najmniej raz w miesiącu.
źródło: NKJP: JKJ: Z „Mieszczańskiej”, Tygodnik Podhalański nr 2, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. opowiastka
opowiastki
D. opowiastki
opowiastek
C. opowiastce
opowiastkom
B. opowiastkę
opowiastki
N. opowiastką
opowiastkami
Ms. opowiastce
opowiastkach
W. opowiastko
opowiastki
-
+ opowiastka + (o KIM/CZYM) -